طبقه‌بندی انواع دیگ بر اساس نوع سوخت مشعل دیگ‌های گازسوز دیگ‌های مازوت‌سوز دیگ‌های چندگانه‌سوز دیگ‌های گازوییل سوز
دیگ‌های فولادی آتش در لوله معمولاً برای فشارهای (۳۰-۳۰۰) psig و ظرفیت‌های (۴۰۰٫۰۰۰-۲۶, ۷۸۰٫۰۰۰) Btu/h و دبی‌هایی تا حدود ۳۰ Ton/hr مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این نوع دیگ‌ها محصولات احتراق در داخل لوله‌ها جریان دارد، و آب روی پوسته بیرونی لوله‌ها و کوره قرار دارد. این نوع دیگ‌ها در موتورخانه صنایع و کارخانجات مختلف، ساختمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی کاربرد دارند. همانطوری که گفته شد دستیابی به حداکثر فشار محدود است زیرا ضخامت در یک قطر ثابت با افزایش فشار مطابق فرمول زیر افزایش می‌یابد.
که E,SD,P,t به ترتیب حداقل ضخامت جداره دیگ (اینچ)، فشار داخلی دیگ (psi)، قطر انواع دیگ (اینچ)، تنش مجاز فولاد (psi)، و حداقل بازه اتصال می‌باشد.
بنابراین با توجه به اینکه قطر دیگ‌های فولادی معمولاً بیش از یک متر است اگر بخواهیم به فشارهای بالایی دست یابیم باید ضخامت را زیاد گرفت که هم باعث افزایش هزینه می‌شود و هم مشکلات ساخت، حمل و نقل و نصب و.. را به دنبال دارد.
مثال ۶: می‌خواهیم توسط یک دیگ فایر تیوپ فولادی فشار ۴۵ بار را تأمین نماییم. ضخامت تقریبی بدنه دیگ را محاسبه کنید. اگر قطر آن ۵/۱ متر باشد؟ تنش مجاز فولاد ۱۹٫۴۰۰ psi و بازده اتصالات ۸۵/۰ می‌باشد.
اگر طول دیگ ۲ متر باشد فقط وزن پوسته (بدون لوله‌ها و سایر قسمت‌ها) دیگ خالی به بیش از ۲ تن می‌رسد.
دیگ‌های فولادی فایر تیوب نیز خود به دو دسته عقب تر و عقب خشک تقسیم می‌شوند.
در دیگ‌های عقب خشک، انتهای لوله‌های پاس اول و دوم و سوم به یک سطح (صفحه لوله یا تیوب شیت) متصل می‌شوند. به علت تفاوت زیاد در دمای بین پاس‌های دو (حدود ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد) و پاس‌های سه (حدود ۲۵۰ درجه سانتیگراد) سطح این شبکه دچار تنش و نهایتاً نشتی می‌گردد. همچنین این نوع دیگ‌ها نیاز به عایق‌کاری و انجام تعمیرات بر روی مواد نسوز طاقچه جداکننده و پاس‌های ۲ و ۳ در فواصل زمانی کوتاه را دارند که منجر به افزایش هزینه شده و ممکن است باعث وقفه در امر تولید بخار و یا آب گرم شود.
جهت رفع مشکلات فوق در تعمیر موتورخانه، دیگ‌های عقب تر طراحی و ساخته شدند، بدین صورت که کوره و لوله‌های پاس‌های ۲ به یک صفحه و لوله‌های پاس ۳ به صفحه‌ای دیگر و جداگانه متصل می‌شوند. این طرح سطوح عایق‌کاری شده در دیگ‌های عقب خشک را به سطوح حرارتی تبدیل و جاذب حرارت می‌کند.
طبقه‌بندی انواع دیگ بر اساس نوع سوخت مشعل دیگ‌های گازسوز دیگ‌های مازوت‌سوز دیگ‌های چندگانه‌سوز دیگ‌های گازوییل سوز
دیگ‌های فولادی آتش در لوله معمولاً برای فشارهای (۳۰-۳۰۰) psig و ظرفیت‌های (۴۰۰٫۰۰۰-۲۶, ۷۸۰٫۰۰۰) Btu/h و دبی‌هایی تا حدود ۳۰ Ton/hr مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این نوع دیگ‌ها محصولات احتراق در داخل لوله‌ها جریان دارد، و آب روی پوسته بیرونی لوله‌ها و کوره قرار دارد. این نوع دیگ‌ها در موتورخانه صنایع و کارخانجات مختلف، ساختمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی کاربرد دارند. همانطوری که گفته شد دستیابی به حداکثر فشار محدود است زیرا ضخامت در یک قطر ثابت با افزایش فشار مطابق فرمول زیر افزایش می‌یابد.
که E,SD,P,t به ترتیب حداقل ضخامت جداره دیگ (اینچ)، فشار داخلی دیگ (psi)، قطر انواع دیگ (اینچ)، تنش مجاز فولاد (psi)، و حداقل بازه اتصال می‌باشد.
بنابراین با توجه به اینکه قطر دیگ‌های فولادی معمولاً بیش از یک متر است اگر بخواهیم به فشارهای بالایی دست یابیم باید ضخامت را زیاد گرفت که هم باعث افزایش هزینه می‌شود و هم مشکلات ساخت، حمل و نقل و نصب و.. را به دنبال دارد.
مثال ۶: می‌خواهیم توسط یک دیگ فایر تیوپ فولادی فشار ۴۵ بار را تأمین نماییم. ضخامت تقریبی بدنه دیگ را محاسبه کنید. اگر قطر آن ۵/۱ متر باشد؟ تنش مجاز فولاد ۱۹٫۴۰۰ psi و بازده اتصالات ۸۵/۰ می‌باشد.
اگر طول دیگ ۲ متر باشد فقط وزن پوسته (بدون لوله‌ها و سایر قسمت‌ها) دیگ خالی به بیش از ۲ تن می‌رسد.
دیگ‌های فولادی فایر تیوب نیز خود به دو دسته عقب تر و عقب خشک تقسیم می‌شوند.
در دیگ‌های عقب خشک، انتهای لوله‌های پاس اول و دوم و سوم به یک سطح (صفحه لوله یا تیوب شیت) متصل می‌شوند. به علت تفاوت زیاد در دمای بین پاس‌های دو (حدود ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد) و پاس‌های سه (حدود ۲۵۰ درجه سانتیگراد) سطح این شبکه دچار تنش و نهایتاً نشتی می‌گردد. همچنین این نوع دیگ‌ها نیاز به عایق‌کاری و انجام تعمیرات بر روی مواد نسوز طاقچه جداکننده و پاس‌های ۲ و ۳ در فواصل زمانی کوتاه را دارند که منجر به افزایش هزینه شده و ممکن است باعث وقفه در امر تولید بخار و یا آب گرم شود.
جهت رفع مشکلات فوق در تعمیر موتورخانه، دیگ‌های عقب تر طراحی و ساخته شدند، بدین صورت که کوره و لوله‌های پاس‌های ۲ به یک صفحه و لوله‌های پاس ۳ به صفحه‌ای دیگر و جداگانه متصل می‌شوند. این طرح سطوح عایق‌کاری شده در دیگ‌های عقب خشک را به سطوح حرارتی تبدیل و جاذب حرارت می‌کند.