سختی گیر های رزینی معمول ترین و رایج ترین انواع سختی گیر در بازار هستند که به نام های سختی گیر مکانیکی یا تبادل یونی و همچنین رسوب گیر رزینی هم شناخته می شوند. همانگونه که در مقاله سختی گیر مغناطیسی هم توضیح دادیم کلسیم و منیزیم موجود در آب است که تشکیل رسوب داده و در تاسیسات باعث گرفتگی و انتقال حرارت مشکل می شوند .
سختی گیر های رزینی معمول ترین و رایج ترین انواع سختی گیر در بازار هستند که به نام های سختی گیر مکانیکی یا تبادل یونی و همچنین رسوب گیر رزینی هم شناخته می شوند. همانگونه که در مقاله سختی گیر مغناطیسی هم توضیح دادیم کلسیم و منیزیم موجود در آب است که تشکیل رسوب داده و در تاسیسات باعث گرفتگی و انتقال حرارت مشکل می شوند .
تنها راه جلوگیری از سختی آب و یا نرم کردن آب این است که این مواد معدنی را از آب بگیریم و یا اجازه ته نشین شدن به آنها را ندهیم که این کار بواسطه سختی گیر رزینی یا تبادل یونی و برخی از روش های دیگر امکان پذیر شده است.
سختی گیر ها با حذف یون های کلسیم و منیزیم باعث نرمی آب می شود و حتی گاها آهن موجود در آب را هم تا حدودی فیلتر می کنند. این سختی گیر ها با جمع آوری کردن مواد معدنی در مخزن خود در فواصل زمانی مشخص آن را به فاضلاب هدایت می کند.
بیشتر سختی گیرها برای نرم کردن آب از تبادل یونی استفاده می کنند. سختی گیر ها در واقع اقدام به تعویض یون های منیزیم و کلسیم موجود در آب با سایر یون ها می کنند مثلا سدیم را به پتاسیم تبدیل می کنند. این یون های مبدل به شکل نمک سدیم یا پتاسیم در مخزن مبدل یونی افزوده می شوند.
متداولترین نوع سختی گیر برای از بین بردن سختی آب سختی گیر های رزینی هستند. سختی گیر های رزینی یون های سدیم را با یون های کلسیم و منیزیم جا به جا می کنند. این موضوع باعث می شود که املاح موجود در آب خاصیت رسوب کنندگی خود را از دست بدهند و آب سخت به آب نرم تبدیل شود.
روش کار سختی گیر های رزینی به این شکل است که آب سخت با عبور از روی رزین های این سختی گیر پس از مدت زمانی قدرت تبادل یونی خود را از دست می دهند ، وقتی املاح قدرت تبادل یونی خود را از دست بدهند و از کارایی بیافتند در این زمان با محلول نمک یا کلرید سدیم 10 درصد شسته می شوند تا قدرت تبادل یونی آنها مجددا احیا شود.
قبل از عبور آب نمک از روی رزین ابتدا آبکشی رزین صورت می گیرد تا نمک وارد سیستم حرارت مرکزی نشود زیرا نمک به شدت خورنده است.
سختی آب را با واحد PPM اندازه گیری می کنند. آب با داشتن حداکثر 150PPM نرم است و آبی که دارای 150 تا 250 PPM باشد متوسط و اگر بیش از 250 PPM باشد آب سخت است.
وقتی آب وارد سیستم حرارت مرکزی می شود باید از نوع آب نرم باشد بنابر این باید اوپراتور موتورخانه مرتبا با نمونه برداری از آب خروجی سختی گیر رزینی سختی آب را بررسی کند و به شکلی برای شستشوی سختی گیر رزینی برنامه ریزی کند که آب مرتبا بصورت نرم و با سختی پایین وارد سیستم حرارت مرکزی شود.
ضمن اینکه باید به خاطر داشته باشید که در سیستم های تهویه مطبوع به غیر از دیگ ، آب ورودی به برج های خنک کننده و همچنین آب مبرد هم به وسیله سختی گیر تامین می شود.
دستگاه های سختی گیر رزینی همواره با خود یک مخزن آب نمک از جنس پلی اتیلن و یا جنس های مقاوم به مواد خورنده شیمیایی ، یک شیر هیدرولیک چند راهه کنترل شستشو و مخزن اصلی سختی گیر را دارند. مخازن اصلی سختی گیر معمولا از فولاد ساخته می شوند و با رنگ داخلی اپوکسی هستندکه با رزین و شن پر می شوند.
بصورت کلی اجزا یک سختی گیر رزینی به شرح زیر می باشند:
سختی گیر های رزینی معمول ترین و رایج ترین انواع سختی گیر در بازار هستند که به نام های سختی گیر مکانیکی یا تبادل یونی و همچنین رسوب گیر رزینی هم شناخته می شوند. همانگونه که در مقاله سختی گیر مغناطیسی هم توضیح دادیم کلسیم و منیزیم موجود در آب است که تشکیل رسوب داده و در تاسیسات باعث گرفتگی و انتقال حرارت مشکل می شوند .
سختی گیر های رزینی معمول ترین و رایج ترین انواع سختی گیر در بازار هستند که به نام های سختی گیر مکانیکی یا تبادل یونی و همچنین رسوب گیر رزینی هم شناخته می شوند. همانگونه که در مقاله سختی گیر مغناطیسی هم توضیح دادیم کلسیم و منیزیم موجود در آب است که تشکیل رسوب داده و در تاسیسات باعث گرفتگی و انتقال حرارت مشکل می شوند .
تنها راه جلوگیری از سختی آب و یا نرم کردن آب این است که این مواد معدنی را از آب بگیریم و یا اجازه ته نشین شدن به آنها را ندهیم که این کار بواسطه سختی گیر رزینی یا تبادل یونی و برخی از روش های دیگر امکان پذیر شده است.
سختی گیر ها با حذف یون های کلسیم و منیزیم باعث نرمی آب می شود و حتی گاها آهن موجود در آب را هم تا حدودی فیلتر می کنند. این سختی گیر ها با جمع آوری کردن مواد معدنی در مخزن خود در فواصل زمانی مشخص آن را به فاضلاب هدایت می کند.
بیشتر سختی گیرها برای نرم کردن آب از تبادل یونی استفاده می کنند. سختی گیر ها در واقع اقدام به تعویض یون های منیزیم و کلسیم موجود در آب با سایر یون ها می کنند مثلا سدیم را به پتاسیم تبدیل می کنند. این یون های مبدل به شکل نمک سدیم یا پتاسیم در مخزن مبدل یونی افزوده می شوند.
متداولترین نوع سختی گیر برای از بین بردن سختی آب سختی گیر های رزینی هستند. سختی گیر های رزینی یون های سدیم را با یون های کلسیم و منیزیم جا به جا می کنند. این موضوع باعث می شود که املاح موجود در آب خاصیت رسوب کنندگی خود را از دست بدهند و آب سخت به آب نرم تبدیل شود.
روش کار سختی گیر های رزینی به این شکل است که آب سخت با عبور از روی رزین های این سختی گیر پس از مدت زمانی قدرت تبادل یونی خود را از دست می دهند ، وقتی املاح قدرت تبادل یونی خود را از دست بدهند و از کارایی بیافتند در این زمان با محلول نمک یا کلرید سدیم 10 درصد شسته می شوند تا قدرت تبادل یونی آنها مجددا احیا شود.
قبل از عبور آب نمک از روی رزین ابتدا آبکشی رزین صورت می گیرد تا نمک وارد سیستم حرارت مرکزی نشود زیرا نمک به شدت خورنده است.
سختی آب را با واحد PPM اندازه گیری می کنند. آب با داشتن حداکثر 150PPM نرم است و آبی که دارای 150 تا 250 PPM باشد متوسط و اگر بیش از 250 PPM باشد آب سخت است.
وقتی آب وارد سیستم حرارت مرکزی می شود باید از نوع آب نرم باشد بنابر این باید اوپراتور موتورخانه مرتبا با نمونه برداری از آب خروجی سختی گیر رزینی سختی آب را بررسی کند و به شکلی برای شستشوی سختی گیر رزینی برنامه ریزی کند که آب مرتبا بصورت نرم و با سختی پایین وارد سیستم حرارت مرکزی شود.
ضمن اینکه باید به خاطر داشته باشید که در سیستم های تهویه مطبوع به غیر از دیگ ، آب ورودی به برج های خنک کننده و همچنین آب مبرد هم به وسیله سختی گیر تامین می شود.
دستگاه های سختی گیر رزینی همواره با خود یک مخزن آب نمک از جنس پلی اتیلن و یا جنس های مقاوم به مواد خورنده شیمیایی ، یک شیر هیدرولیک چند راهه کنترل شستشو و مخزن اصلی سختی گیر را دارند. مخازن اصلی سختی گیر معمولا از فولاد ساخته می شوند و با رنگ داخلی اپوکسی هستندکه با رزین و شن پر می شوند.
بصورت کلی اجزا یک سختی گیر رزینی به شرح زیر می باشند: