منبع کندانس (Condense Tank) مخزنی است که در موتورخانه بخار برای جمع آوری و ذخیره سازی آب برگشتی حاصل از تقطیر بخار در تجهیزات تبادل حرارت قرار می گیرد. منبع کندانس را می توان منبع ذخیره ی بویلر بخار در هنگام قطع احتمالی آب نیز فرض نمود.
منبع کندانس
منبع کندانس (Condense Tank) مخزنی است که در موتورخانه بخار برای جمع آوری و ذخیره سازی آب برگشتی حاصل از تقطیر بخار در تجهیزات تبادل حرارت قرار می گیرد. منبع کندانس را می توان منبع ذخیره ی بویلر بخار در هنگام قطع احتمالی آب نیز فرض نمود.
آب جبرانی سیستم نیز از طریق همین مخزن تامین شده و اختلاط آب جبرانی با کندانس در این منبع مانع شوک های حرارتی وارده به دی اریتور می شود. در سیستم های ثقلی، منابع کندانس همواره در سطحی پایین تر از بویلر بخار نصب می شوند. در خروجی منبع کندانس، پمپ یا پمپ هایی برای انتقال آب از منبع به دی اریتور قرار می گیرند. در سیستمهایی که فاقد دی اریتور هستند پمپ های منبع کندانس می توانند نقش پمپ های تغذیه را هم بازی کنند مشروط براینکه از نظر فشار، دما و آبدهی از کیفیت لازم برخوردار باشند.برخی مراجع گنجایش منبع کندانس را برابر ظرفیت تولید یک ساعت بخار درنظر می گیرند.
دربالای سطح کاری آب منبع کندانس باید فضای خالی کافی در نظرگرفته شود تا تلاطم احتمالی ناشی از برگشت کندانس را خنثی نماید. تانک کندانس باید کاملا جوشکاری شده و در قسمت های اتصال صفحات جانبی و بالایی از ساپورت های مناسب و محکم کننده استفاده شود. شکست جوش این نواحی باعث شکم دادن ورق و رشد شکست در قسمتهای دیگر می شود.
در سیستمهای بخار که 80 درصد یا بیشتر از طریق آب جبرانی تغذیه شده و سهم کندانس برگشتی در آنها کمتر از 20 درصد است معمولا از نصب منبع کندانس صرفنظر شده و تنها از دی اریتور استفاده می شود.
کندانس جمع آوری شده در منبع کندانس باید توسط پمپ به دی اریتور منتقل شود. دبی این پمپ بر اساس ظرفیت دی اریتور تعیین می شود.
متعادل سازی فشار در تانک کندانس
به منظور جلوگیری از افزایش فشار، تانک کندانس باید مجهز به ونت باشد. به عنوان نمونه قطر این لوله در تانک های 2000 لیتری برابر 200 میلی متر، و در تانک 30000 لیتری برابر 250 میلی متر است.لوله ی ونت باید دارای کلاهک مخصوص باشد که با پره های داخلی آب موجود در بخار خروجی را جدا ساخته، از طریق لوله ی تخلیه خارج نماید.
نازل تخلیه در زیر تانک امکان خالی نمودن تانک و تمیزکاری و بازرسی آن را فراهم می کند.
دی اریتور
دی اریتور (Deaerator) دستگاهی است برای حذف اکسیژن آب و پیش گرمایش آب برای ورود به بویلر.
اکسیژن دلیل اصلی خوردگی در خطوط تغذیه ، منابع ذخیره آب داغ ، بویلر و پمپ ها می باشد در حالی که اگر این آب علاوه بر اکسیژن دارای کربن دی اکسید نیز باشد آن گاه ph آب کاهش یافته و خاصیت اسیدی به آب داده می شود. این نوع از خوردگی معمولا به صورت نقطه ای نفوذ می کند.دی اریتور در حقیقت وسیله ای است که برای جدا سازی گاز های نا محلول آب تغذیه در تولید بخار ، استفاده می شود.
بیشتر دی اریتور ها برای پایین آوردن میزان اکسیژن حتی تا 7ppb یا کمتر می باشد.اولین مرحله در جدا سازی گاز های اضافی از آب تغذیه ،گرم کردن این آب می باشد تا اکسیژن از این آ ب خارج گردد.
همان طور که می دانیم میزان حضور گاز های نا محلول در آب با دما رابطه ی معکوس دارد یعنی هر چه دمای آب بالاتر رود میزان اکسیژن کمتر می گردد . به طور معمول منابع تامین آب بویلر در درجه حرارت 85 تا 90 درجه عمل می کنند تا میزان اکسیژن موجود در آب را به 2mg در یک لیتر کاهش دهد.
برای استفاده از دی اریتور در دما های بالاتر و در فشار اتمسفر معضلاتی همچون رسیدن به نقطه ی جوش و ایجاد بخار و بالا رفتن احتمال پدیده ی کاویتاسیون در پمپ های تغذیه وجود دارد.
معمولا برای غلبه بر این مشکل دی اریتور ها را در ارتفاعی بالا تر از پمپ های تغذیه قرار می دهند.مابقی اکسیژن موجود در آب را با اضافه کردن مواد شیمیایی مانند سدیم سولفات و هیدرازین از بین می بریم.در نقاطی که نباید مواد شیمیایی به آب اضافه گردد از دی اریتور های تحت فشار استفاده می گردد.
قوانین عملکرد دی اریتور های تحت فشار
اگر مایعی در دمای اشباع آن باشد میزان انحلال گاز در آن تقریبا به صفر می رسد . این در حالی است که مایع باید دارای تلاطم بسیار بالایی باشد یا باید به جوش آید تا اطمینان کاملی از خروج تمامی گاز ها حاصل گردد.
این تلاطم در قسمت بالایی (برجک ( دی اریتور با اسپری شدن و تبدیل به قطرات بسیار ریز و احاطه این قطرات با بخار نایل می شود و آب بسیار راحت تر، اکسیژن محلول خود را از دست می دهد . این اتفاق سطح بسیار زیادتری را نسبت به جرم آب به آن اختصاص می دهد که انتقال حرارت از بخار به قطرات را سریع می کند و جدا سازی اکسیژن را ساده می سازد و این گاز ها به وسیله ی بخار مازاد از خروجی بالای دیگ در دمایی کمتر از دمای اشباع خارج می گردند.این موضوع که، مخلوط بخار و گاز های اضافه در درجه حرارت پایین تری از نقطه ی جوش (دمای اشباع ) در فشار دی اریتور می باشد، به ما کمک می کند تا بتوانیم از یک خروجی با کنترلر ترموستاتی استفاده کنیم تا هوازدایی صورت گیرد. سپس آبی که عملیات جدا سازی بر روی آن انجام گرفته به داخل منبع دی اریتور سر ریز می گردد.
آب ورودی در دی اریتور باید به کوچکترین قطرات ممکن تقسیم گردد تا اینکه میزان سطح در تماس با هوا، نسبت به جرم آب، بالا برده شود. این نکته ضروری است که دمای آب افزایش پیدا کند تا اینکه در کنار این افزایش سطح ، خروج گاز از مایع با سرعت بالایی در برجک دی اریتور انجام گیرد.
منبع کندانس (Condense Tank) مخزنی است که در موتورخانه بخار برای جمع آوری و ذخیره سازی آب برگشتی حاصل از تقطیر بخار در تجهیزات تبادل حرارت قرار می گیرد. منبع کندانس را می توان منبع ذخیره ی بویلر بخار در هنگام قطع احتمالی آب نیز فرض نمود.
منبع کندانس
منبع کندانس (Condense Tank) مخزنی است که در موتورخانه بخار برای جمع آوری و ذخیره سازی آب برگشتی حاصل از تقطیر بخار در تجهیزات تبادل حرارت قرار می گیرد. منبع کندانس را می توان منبع ذخیره ی بویلر بخار در هنگام قطع احتمالی آب نیز فرض نمود.
آب جبرانی سیستم نیز از طریق همین مخزن تامین شده و اختلاط آب جبرانی با کندانس در این منبع مانع شوک های حرارتی وارده به دی اریتور می شود. در سیستم های ثقلی، منابع کندانس همواره در سطحی پایین تر از بویلر بخار نصب می شوند. در خروجی منبع کندانس، پمپ یا پمپ هایی برای انتقال آب از منبع به دی اریتور قرار می گیرند. در سیستمهایی که فاقد دی اریتور هستند پمپ های منبع کندانس می توانند نقش پمپ های تغذیه را هم بازی کنند مشروط براینکه از نظر فشار، دما و آبدهی از کیفیت لازم برخوردار باشند.برخی مراجع گنجایش منبع کندانس را برابر ظرفیت تولید یک ساعت بخار درنظر می گیرند.
دربالای سطح کاری آب منبع کندانس باید فضای خالی کافی در نظرگرفته شود تا تلاطم احتمالی ناشی از برگشت کندانس را خنثی نماید. تانک کندانس باید کاملا جوشکاری شده و در قسمت های اتصال صفحات جانبی و بالایی از ساپورت های مناسب و محکم کننده استفاده شود. شکست جوش این نواحی باعث شکم دادن ورق و رشد شکست در قسمتهای دیگر می شود.
در سیستمهای بخار که 80 درصد یا بیشتر از طریق آب جبرانی تغذیه شده و سهم کندانس برگشتی در آنها کمتر از 20 درصد است معمولا از نصب منبع کندانس صرفنظر شده و تنها از دی اریتور استفاده می شود.
کندانس جمع آوری شده در منبع کندانس باید توسط پمپ به دی اریتور منتقل شود. دبی این پمپ بر اساس ظرفیت دی اریتور تعیین می شود.
متعادل سازی فشار در تانک کندانس
به منظور جلوگیری از افزایش فشار، تانک کندانس باید مجهز به ونت باشد. به عنوان نمونه قطر این لوله در تانک های 2000 لیتری برابر 200 میلی متر، و در تانک 30000 لیتری برابر 250 میلی متر است.لوله ی ونت باید دارای کلاهک مخصوص باشد که با پره های داخلی آب موجود در بخار خروجی را جدا ساخته، از طریق لوله ی تخلیه خارج نماید.
نازل تخلیه در زیر تانک امکان خالی نمودن تانک و تمیزکاری و بازرسی آن را فراهم می کند.
دی اریتور
دی اریتور (Deaerator) دستگاهی است برای حذف اکسیژن آب و پیش گرمایش آب برای ورود به بویلر.
اکسیژن دلیل اصلی خوردگی در خطوط تغذیه ، منابع ذخیره آب داغ ، بویلر و پمپ ها می باشد در حالی که اگر این آب علاوه بر اکسیژن دارای کربن دی اکسید نیز باشد آن گاه ph آب کاهش یافته و خاصیت اسیدی به آب داده می شود. این نوع از خوردگی معمولا به صورت نقطه ای نفوذ می کند.دی اریتور در حقیقت وسیله ای است که برای جدا سازی گاز های نا محلول آب تغذیه در تولید بخار ، استفاده می شود.
بیشتر دی اریتور ها برای پایین آوردن میزان اکسیژن حتی تا 7ppb یا کمتر می باشد.اولین مرحله در جدا سازی گاز های اضافی از آب تغذیه ،گرم کردن این آب می باشد تا اکسیژن از این آ ب خارج گردد.
همان طور که می دانیم میزان حضور گاز های نا محلول در آب با دما رابطه ی معکوس دارد یعنی هر چه دمای آب بالاتر رود میزان اکسیژن کمتر می گردد . به طور معمول منابع تامین آب بویلر در درجه حرارت 85 تا 90 درجه عمل می کنند تا میزان اکسیژن موجود در آب را به 2mg در یک لیتر کاهش دهد.
برای استفاده از دی اریتور در دما های بالاتر و در فشار اتمسفر معضلاتی همچون رسیدن به نقطه ی جوش و ایجاد بخار و بالا رفتن احتمال پدیده ی کاویتاسیون در پمپ های تغذیه وجود دارد.
معمولا برای غلبه بر این مشکل دی اریتور ها را در ارتفاعی بالا تر از پمپ های تغذیه قرار می دهند.مابقی اکسیژن موجود در آب را با اضافه کردن مواد شیمیایی مانند سدیم سولفات و هیدرازین از بین می بریم.در نقاطی که نباید مواد شیمیایی به آب اضافه گردد از دی اریتور های تحت فشار استفاده می گردد.
قوانین عملکرد دی اریتور های تحت فشار
اگر مایعی در دمای اشباع آن باشد میزان انحلال گاز در آن تقریبا به صفر می رسد . این در حالی است که مایع باید دارای تلاطم بسیار بالایی باشد یا باید به جوش آید تا اطمینان کاملی از خروج تمامی گاز ها حاصل گردد.
این تلاطم در قسمت بالایی (برجک ( دی اریتور با اسپری شدن و تبدیل به قطرات بسیار ریز و احاطه این قطرات با بخار نایل می شود و آب بسیار راحت تر، اکسیژن محلول خود را از دست می دهد . این اتفاق سطح بسیار زیادتری را نسبت به جرم آب به آن اختصاص می دهد که انتقال حرارت از بخار به قطرات را سریع می کند و جدا سازی اکسیژن را ساده می سازد و این گاز ها به وسیله ی بخار مازاد از خروجی بالای دیگ در دمایی کمتر از دمای اشباع خارج می گردند.این موضوع که، مخلوط بخار و گاز های اضافه در درجه حرارت پایین تری از نقطه ی جوش (دمای اشباع ) در فشار دی اریتور می باشد، به ما کمک می کند تا بتوانیم از یک خروجی با کنترلر ترموستاتی استفاده کنیم تا هوازدایی صورت گیرد. سپس آبی که عملیات جدا سازی بر روی آن انجام گرفته به داخل منبع دی اریتور سر ریز می گردد.
آب ورودی در دی اریتور باید به کوچکترین قطرات ممکن تقسیم گردد تا اینکه میزان سطح در تماس با هوا، نسبت به جرم آب، بالا برده شود. این نکته ضروری است که دمای آب افزایش پیدا کند تا اینکه در کنار این افزایش سطح ، خروج گاز از مایع با سرعت بالایی در برجک دی اریتور انجام گیرد.