دیگ روغن داغ باید به گونه ای طراحی شود که بین روغن و گاز های حاصل از احتراق ، انتقال حرارت در سه پاس کامل حرارتی صورت گیرد. افزایش سطح انتقال حرارت در دیگ روغن داغ موجب استفاده بیشتر از انرژی و کاهش مصرف سوخت می گردد.
به بویلری که بجای آب از روغن به عنوان سیال گرم شونده استفاده می کند دیگ روغن داغ یا بویلر روغن داغ می گویند . با استفاده از دیگ روغن داغ (برخلاف دیگ آبداغ یا دیگ بخار ) دستیابی به دمای بالا در فشار کار پایین امکان پذیر است. درجه حرارت کار دیگ روغن داغ معمولاً بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ درجه سانتی گراد می باشد. در این دیگ ها با ایجاد سطح انتقال حرارت لازم ، گرمای گازهای حاصل از احتراق مشعل به روغن حرارتی در حال گردش منتقل گشته و موجب افزایش دمای آن می گردد.
دیگ روغن داغ باید به گونه ای طراحی شود که بین روغن و گاز های حاصل از احتراق ، انتقال حرارت در سه پاس کامل حرارتی صورت گیرد. افزایش سطح انتقال حرارت در دیگ روغن داغ موجب استفاده بیشتر از انرژی و کاهش مصرف سوخت می گردد.
به علاوه در دیگ های روغن داغ باید حرارت به صورت یکنواخت به روغن حرارتی (که در کویل های حرارتی مارپیچ در حال حرکت و سیرکولاسیون می باشد) انتقال یابد. هرگونه حرارت غیر یکنواخت و بیش از اندازه یا توقف حرکت روغن در مسیر کویل حرارتی موجب افزایش دمای روغن شده و در صورتی که دمای روغن به بیش از حداکثر دمای کاری مجاز آن افزایش یابد به سرعت باعث اکسیداسیون روغن و تشکیل لجن یا کک در سیستم و اسیدی شدن روغن می شود که در عمل در فاصله زمانی کوتاهی سیستم را از کار خواهد انداخت.
لازم به ذکر است با توجه به دمای کار بالا در بویلر روغن داغ رعایت اصول ایمنی در طراحی و ساخت آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و هرگونه بی توجهی به پیچیدگی های فنی و اصول ایمنی آن می تواند موجب ایجاد صدمات جانی و خسارات های مالی فراوانی گردد . متاسفانه تاکنون هیچگونه استاندارد ملی و اجباری جهت هیتر روغن داغ تدوین نگردیده است. بنابراین تولیدکنندگان معتبر معمولا با استفاده از اصول فنی ارائه شده در استاندارد آلمان به شماره DIN4754 نسبت به طراحی و تولید آن اقدام می کنند.
لازم به ذکر است با توجه به دمای کار بالا در بویلر های روغن داغ رعایت اصول ایمنی در طراحی و ساخت آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و هرگونه بی توجهی به پیچیدگی های فنی و اصول ایمنی آن می تواند موجب ایجاد صدمات جانی و خسارات های مالی فراوانی گردد.
دیگ روغن داغ باید به گونه ای طراحی شود که بین روغن و گاز های حاصل از احتراق ، انتقال حرارت در سه پاس کامل حرارتی صورت گیرد. افزایش سطح انتقال حرارت در دیگ روغن داغ موجب استفاده بیشتر از انرژی و کاهش مصرف سوخت می گردد.
به بویلری که بجای آب از روغن به عنوان سیال گرم شونده استفاده می کند دیگ روغن داغ یا بویلر روغن داغ می گویند . با استفاده از دیگ روغن داغ (برخلاف دیگ آبداغ یا دیگ بخار ) دستیابی به دمای بالا در فشار کار پایین امکان پذیر است. درجه حرارت کار دیگ روغن داغ معمولاً بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ درجه سانتی گراد می باشد. در این دیگ ها با ایجاد سطح انتقال حرارت لازم ، گرمای گازهای حاصل از احتراق مشعل به روغن حرارتی در حال گردش منتقل گشته و موجب افزایش دمای آن می گردد.
دیگ روغن داغ باید به گونه ای طراحی شود که بین روغن و گاز های حاصل از احتراق ، انتقال حرارت در سه پاس کامل حرارتی صورت گیرد. افزایش سطح انتقال حرارت در دیگ روغن داغ موجب استفاده بیشتر از انرژی و کاهش مصرف سوخت می گردد.
به علاوه در دیگ های روغن داغ باید حرارت به صورت یکنواخت به روغن حرارتی (که در کویل های حرارتی مارپیچ در حال حرکت و سیرکولاسیون می باشد) انتقال یابد. هرگونه حرارت غیر یکنواخت و بیش از اندازه یا توقف حرکت روغن در مسیر کویل حرارتی موجب افزایش دمای روغن شده و در صورتی که دمای روغن به بیش از حداکثر دمای کاری مجاز آن افزایش یابد به سرعت باعث اکسیداسیون روغن و تشکیل لجن یا کک در سیستم و اسیدی شدن روغن می شود که در عمل در فاصله زمانی کوتاهی سیستم را از کار خواهد انداخت.
لازم به ذکر است با توجه به دمای کار بالا در بویلر روغن داغ رعایت اصول ایمنی در طراحی و ساخت آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و هرگونه بی توجهی به پیچیدگی های فنی و اصول ایمنی آن می تواند موجب ایجاد صدمات جانی و خسارات های مالی فراوانی گردد . متاسفانه تاکنون هیچگونه استاندارد ملی و اجباری جهت هیتر روغن داغ تدوین نگردیده است. بنابراین تولیدکنندگان معتبر معمولا با استفاده از اصول فنی ارائه شده در استاندارد آلمان به شماره DIN4754 نسبت به طراحی و تولید آن اقدام می کنند.
لازم به ذکر است با توجه به دمای کار بالا در بویلر های روغن داغ رعایت اصول ایمنی در طراحی و ساخت آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و هرگونه بی توجهی به پیچیدگی های فنی و اصول ایمنی آن می تواند موجب ایجاد صدمات جانی و خسارات های مالی فراوانی گردد.