آرگون نوعی گاز است که در حالت عادی غیر سمی بوده و خطری برای انسان ندارد. این گاز در مجاورت اکسیژن و حرارت بسیار سمی و مضر می شود.استفاده از گاز آرگون برای جوش دادن قطعات را جوشکاری با آرگون می نامند. این شیوه در صنایع برای جوش دادن قوس تنگستن کاربرد فراوانی دارد. در این فرایند بین دو الکترود تخلیه بار الکتریکی انجام می شود. این پروسه موجب یونیزه شدن گاز آرگون نیز می شود. در این شیوه از جوشکاری حرارت بسیار زیاد تا ۲۰۰۰۰ درجه سانتیگراد نیز ایجاد خواهد شد.
موقع آموزش جوشکاری به کارآموزان توضیح داده می شود که هر نوع جوش برای کدام نوع اتصال مناسب است. در واقع همه انواع جوش را نمی توان بدون اطلاع برای پیوند دادن قطعات فلزی و غیر فلزی به کار برد. جوش آرگون در اتصال لوله های تحت فشار کاربرد فراوانی دارد. برای جوش دادن صفحات نازک و بسیار ظریف از این شیوه جوشکاری استفاده می شود. جوشکار متخصص و آموزش دیده تنها کسی است که می تواند از جوش آرگون استفاده کند. این حرفه نیاز به تخصص و تجربه بالایی دارد. متداول ترین موارد استفاده از آرگون در جوشکاری مس و جوشکاری آلومینیوم با آرگون است. در صنایع پتروشیمی، صنایع دریایی و ساخت تجهیزات نظامی از جوشکاری با گاز آرگون استفاده می شود.
به طور معمول جوشکاری با این شیوه بسیار کم و کوتاه است. در هنگام جوش کاری به دلیل حرارت بالا از تجهیزات خنک کننده بادی استفاده می شود. در صورتی که پروژه های جوش با آرگون بلند مدت باشد حتما از سیستم های خنک کننده آبی برای کاهش دمای جوش استفاده می شود. برای مثال در جوشکاری لوله های نفت و گاز همیشه سیستم های خنک کننده آبی و مجهز به کار گرفته می شود. بر خلاف سایر روش های جوشکاری که تاکنون دیده اید، جوشکاری با گاز آرگون نیاز به تجهیزات زیادی دارد. تجهیزات جوشکاری تخصصی در جوش آرگون شامل:
بهره وری بالا در این شیوه جوش به وضوح مشاهده می شود. با توجه به عدم وجود سرباره، جرقه و دود، نیاز به پاکسازی بسیار کمتر از دیگر شیوه های اتصال است. جرقه های متداول در جوشکاری های معمولی را در جوش آرگون نمی بینید. کیفیت جوش آرگون بسیار بالاتر است و می توان قطعات بسیار ظریف را به هم اتصال داد. در جوش آرگون امکان جوش دادن ورق های فلزی در همه وضعیت ها وجود دارد. هم صفحات صاف و به خصوص قوس ها را می توان با این شیوه به یکدیگر اتصال داد. این پروسه از با کیفیت ترین انواع جوش کاری رسوبی است.
برخی از برندهای ماشین های جوش آرگون در بین صنعتگران بسیار معروف هستند. گاهی دست اندرکاران در این صنعت نام دستگاه را به جای نوع جوش به کار می برند. برای مثال جوش هلی آرک یا هلی ولد، که هر دو نام تجاری ماشین های جوش آرگون هستند. در برخی از این ماشین ها جهت بالا بردن سرعت جوشکاری از گاز هلیم و آرگون به صورت هم زمان استفاده می شود. ترکیب این دو گاز امنیت کار را نیز بالاتر می برد. در بین صنعتگران وطنی، به جوش با گاز آرگون، جوش آلومینیوم نیز می گویند. جوش آلومینیوم و جوش آرگون هر دو اشاره به یک نوع جوشکاری دارد که اغلب در داخل کشور از آن استفاده می شود. جوش تیگ یکی دیگر از نام های این شیوه برای جوش دادن قطعات است.
خطر جوشکاری آرگون برای کسانی که تخصصی در این زمینه ندارند بسیار بیشتر است. گاز آرگون در حین عملیات جوشکاری و مجاورت اکسیژن هوا تبدیل به گازی بسیار سمی می شود. تنفس گاز موقع جوش دادن قطعات موجب آسیب جدی به سیستم تنفس انسان می شود. علاوه بر آن وجود اشعه مادون قرمز در هنگام جوشکاری عوارض ناخوشایندی بر سلامت انسان دارد که از جمله می توان پیری زودرس، کاهش توان و عوارض پوستی را نام برد. جهت پیشگیری از آسیب موقع جوشکاری آرگون لازم است تا اقدامات پیشگیرانه و محافظتی انجام شود. استفاده از ماسک جوشکاری در کار با گاز آرگون حتمی است. برخی از عوارض جوشکاری آرگون عبارتند از:
صنعتکارانی که به مدت طولانی با جوش آرگون کار می کنند در صورت عدم رعایت نکات ایمنی به برخی بیماری ها دچار می شوند. مشکلات تنفسی از جمله برونشیت، التهاب ریه ها، آسم، مشکلات قلبی، التهاب معده و روده ها، آسیب به کلیه و زخم معده و اثنی عشر به همراه مشکلات پوستی در برخی موارد دیده می شود. کار طولانی مدت با گاز آرگون بدون استفاده از محافظ های تنفسی منجر به بروز مشکلات عدیده می شود.
سوختگی و ضایعات چشمی از عوارض ناخوشایندی است که به دلیل ایجاد گرمای زیاد و الکترود داغ ایجاد می شود. حتی امکان گرمازدگی جوشکار در اثر کار طولانی مدت جوشکاری نیز وجود دارد. احساس خستگی، تهوع و درد شکمی اغلب به دلیل گرمازدگی است. لازم است تا در هنگام کار با گاز سمی از لباس محافظ، عینک محافظ، ماسک تنفسی و حتی کفش محافظ استفاده شود تا عوارض ناشی از گاز به حداقل کاهش یابد.
آرگون نوعی گاز است که در حالت عادی غیر سمی بوده و خطری برای انسان ندارد. این گاز در مجاورت اکسیژن و حرارت بسیار سمی و مضر می شود.استفاده از گاز آرگون برای جوش دادن قطعات را جوشکاری با آرگون می نامند. این شیوه در صنایع برای جوش دادن قوس تنگستن کاربرد فراوانی دارد. در این فرایند بین دو الکترود تخلیه بار الکتریکی انجام می شود. این پروسه موجب یونیزه شدن گاز آرگون نیز می شود. در این شیوه از جوشکاری حرارت بسیار زیاد تا ۲۰۰۰۰ درجه سانتیگراد نیز ایجاد خواهد شد.
موقع آموزش جوشکاری به کارآموزان توضیح داده می شود که هر نوع جوش برای کدام نوع اتصال مناسب است. در واقع همه انواع جوش را نمی توان بدون اطلاع برای پیوند دادن قطعات فلزی و غیر فلزی به کار برد. جوش آرگون در اتصال لوله های تحت فشار کاربرد فراوانی دارد. برای جوش دادن صفحات نازک و بسیار ظریف از این شیوه جوشکاری استفاده می شود. جوشکار متخصص و آموزش دیده تنها کسی است که می تواند از جوش آرگون استفاده کند. این حرفه نیاز به تخصص و تجربه بالایی دارد. متداول ترین موارد استفاده از آرگون در جوشکاری مس و جوشکاری آلومینیوم با آرگون است. در صنایع پتروشیمی، صنایع دریایی و ساخت تجهیزات نظامی از جوشکاری با گاز آرگون استفاده می شود.
به طور معمول جوشکاری با این شیوه بسیار کم و کوتاه است. در هنگام جوش کاری به دلیل حرارت بالا از تجهیزات خنک کننده بادی استفاده می شود. در صورتی که پروژه های جوش با آرگون بلند مدت باشد حتما از سیستم های خنک کننده آبی برای کاهش دمای جوش استفاده می شود. برای مثال در جوشکاری لوله های نفت و گاز همیشه سیستم های خنک کننده آبی و مجهز به کار گرفته می شود. بر خلاف سایر روش های جوشکاری که تاکنون دیده اید، جوشکاری با گاز آرگون نیاز به تجهیزات زیادی دارد. تجهیزات جوشکاری تخصصی در جوش آرگون شامل:
بهره وری بالا در این شیوه جوش به وضوح مشاهده می شود. با توجه به عدم وجود سرباره، جرقه و دود، نیاز به پاکسازی بسیار کمتر از دیگر شیوه های اتصال است. جرقه های متداول در جوشکاری های معمولی را در جوش آرگون نمی بینید. کیفیت جوش آرگون بسیار بالاتر است و می توان قطعات بسیار ظریف را به هم اتصال داد. در جوش آرگون امکان جوش دادن ورق های فلزی در همه وضعیت ها وجود دارد. هم صفحات صاف و به خصوص قوس ها را می توان با این شیوه به یکدیگر اتصال داد. این پروسه از با کیفیت ترین انواع جوش کاری رسوبی است.
برخی از برندهای ماشین های جوش آرگون در بین صنعتگران بسیار معروف هستند. گاهی دست اندرکاران در این صنعت نام دستگاه را به جای نوع جوش به کار می برند. برای مثال جوش هلی آرک یا هلی ولد، که هر دو نام تجاری ماشین های جوش آرگون هستند. در برخی از این ماشین ها جهت بالا بردن سرعت جوشکاری از گاز هلیم و آرگون به صورت هم زمان استفاده می شود. ترکیب این دو گاز امنیت کار را نیز بالاتر می برد. در بین صنعتگران وطنی، به جوش با گاز آرگون، جوش آلومینیوم نیز می گویند. جوش آلومینیوم و جوش آرگون هر دو اشاره به یک نوع جوشکاری دارد که اغلب در داخل کشور از آن استفاده می شود. جوش تیگ یکی دیگر از نام های این شیوه برای جوش دادن قطعات است.
خطر جوشکاری آرگون برای کسانی که تخصصی در این زمینه ندارند بسیار بیشتر است. گاز آرگون در حین عملیات جوشکاری و مجاورت اکسیژن هوا تبدیل به گازی بسیار سمی می شود. تنفس گاز موقع جوش دادن قطعات موجب آسیب جدی به سیستم تنفس انسان می شود. علاوه بر آن وجود اشعه مادون قرمز در هنگام جوشکاری عوارض ناخوشایندی بر سلامت انسان دارد که از جمله می توان پیری زودرس، کاهش توان و عوارض پوستی را نام برد. جهت پیشگیری از آسیب موقع جوشکاری آرگون لازم است تا اقدامات پیشگیرانه و محافظتی انجام شود. استفاده از ماسک جوشکاری در کار با گاز آرگون حتمی است. برخی از عوارض جوشکاری آرگون عبارتند از:
صنعتکارانی که به مدت طولانی با جوش آرگون کار می کنند در صورت عدم رعایت نکات ایمنی به برخی بیماری ها دچار می شوند. مشکلات تنفسی از جمله برونشیت، التهاب ریه ها، آسم، مشکلات قلبی، التهاب معده و روده ها، آسیب به کلیه و زخم معده و اثنی عشر به همراه مشکلات پوستی در برخی موارد دیده می شود. کار طولانی مدت با گاز آرگون بدون استفاده از محافظ های تنفسی منجر به بروز مشکلات عدیده می شود.
سوختگی و ضایعات چشمی از عوارض ناخوشایندی است که به دلیل ایجاد گرمای زیاد و الکترود داغ ایجاد می شود. حتی امکان گرمازدگی جوشکار در اثر کار طولانی مدت جوشکاری نیز وجود دارد. احساس خستگی، تهوع و درد شکمی اغلب به دلیل گرمازدگی است. لازم است تا در هنگام کار با گاز سمی از لباس محافظ، عینک محافظ، ماسک تنفسی و حتی کفش محافظ استفاده شود تا عوارض ناشی از گاز به حداقل کاهش یابد.