در سيستم ابداعي وي، دیگ اب گرم از يك پيچه لوله اي طويل محتوي آب تشكيل شده بود. رادياتور آن نيز يك پيچه لوله اي بود. اين سيستم به صورت كاملا بسته، كار مي كرد.
تاريخچه ديگ بخار و دیگ آبگرم
سيستم گرمايش مركزي با آب گرم در سال ۱۸۳۳ توسط پالكو انگليسي، كه وي را به عنوان ابداع كننده اين سيستم مي شناسند، ساخته شد.
در سيستم ابداعي وي، دیگ اب گرم از يك پيچه لوله اي طويل محتوي آب تشكيل شده بود. رادياتور آن نيز يك پيچه لوله اي بود. اين سيستم به صورت كاملا بسته، كار مي كرد.
سال ۱۹۵۰ نخستين پمپ آبگردان بي نياز از مراقبت، براي سيستم هاي گرمايش به بازار آمد. با عرضه اين پمپ، قابليت اجرايي سيستم هاي گرمايش با آب گرم به حدي بهبود يافت كه از سال ۱۹۵۵ به بعد اين سيستم در ساختمان هاي مسكوني، به طور كامل جايگزين سيستم گرمايش با بخار كم فشار که توسط دیگ های بخار توليد مي گرديد، شد
نحوه عملکرد دیگ آبگرم
انرژی حرارتی آزاد شده ناشی از احتراق سوخت در مشعل دیگ آبگرم؛ باعث گرم شدن آب دیگ می‌گردد. آبگرم شده توسط پمپ به گردش در آمده و در این مسیر انرژی خود را از دست می‌دهد و در انتها به دیگ باز می‌گردد. این چرخه بصورت مکرر تکرار می‌شود و باعث گرم شدن محیط می‌گردد.
لازم به ذکر است علاوه بر تاسیسات گرمايشی ساختمان ديگ‌هاي آبگرم يا آبداغ کاربرد دیگ آب گرم در صنايع مختلف بسیار زیاد است.
انواع ديگ‌هاي آبگرم
با توجه به ویژگی‌های مختلف می‌توان دیگ‌های آبگرم را به دسته‌بندی‌های متفاوتی تقسیم نمود. برای آشنایی بیشتر شما با این ویژگی‌ها و کمک برای انتخاب دیگ آبگرم متناسب با نیاز شما انواع دیگ‌های آبگرم طور خلاصه معرفی شده‌اند.
ديگ آبگرم چدني يا فولادي
با توجه به جنس آلیاز بکار رفته دیگ‌های بخار به دو نوع چدنی و فولادی تقسیم می‌شوند.
دیگ آبگرم چدنی:
این نوع دیگ از پره‌های چدنی تشکیل شده است . معمول این نوع پره‌ها در کارخانه تولید شده و بعد از انتقال در محل مونتاز می‌شوند. امروز کاربرد دیگ‌های چدنی کمتر رایج هستند و محدود به پروژهای کوچه شده‌اند . حمل و نقل این نوع دیگ راحت است.
دیگ آبگرم فولادی:
نوع فولادی دیگ آبگرم ساختار ساده‌ای دارد و از ورق و لوله‌های آلیازی آتشخوار یکپارچه تولید می‌شوند. دیگ‌های فولادی راندمان بالاتری دارند و همچنین به نسبت دیگ‌های چدنی طول عمر بالاتری نیز دارند.
ديگ آبگرم تک پاس، دوپاس، کوره برگشتي، سه پاس (بر اساس تعداد عبور دود)
این دسته‌بندی با توجه به تعداد مسیرهایی که هوای گرم ناشی از سوختن مشعل داخل دیگ طی می‌کند تا وارد دودکش شوند انجام می‌گیرد.
ديگ آبگرم تک پاس:
دیگ‌های آبگرم و بویلرهای اولیه معمولا از نوع تک پاس بوده‌اند. در این نوع هوای گرم مسیر دیگ را یکبار طی کرده و وارد دودکش می‌شد. اين نوع ديگ از رده خارج شده و ديگر ساخته نمي‌شود.
ديگ آبگرم دوپاس:
هوای گرم شده در نتیجه سوختن مشعل بعد از دو بار عبور از داخل دیگ، وارد دودکش مي شود. ( هوای گرم ناشی از احتراق بار اول از جلو ديگ تا انتهاي ديگ درون کوره حرکت کرده و بار دوم از بوسیله لوله هاي انتقال حرارت به قسمت جلويی ديگ بر مي گردد. بنابراين در اين نوع ديگ دودکش جلو ديگ و سمت مشعل قرار دارد. )
ديگ آبگرم کوره برگشتي:
در نتیجه فرآیند احتراق گاز گرم تولید می‌شود که این گاز مسیر لوله را یک بار تا انتهای کوره حرکت نموده و و سپس بدلیل بسته و شکل محدب انتهای کوره از اطراف به جلو برگردانده می‌شود در انتها این هوای گرم که مقدار زیادی از حرارت و گرمای خود را ز دست داده است به پاس لوله ها فرستاده می‌شود و از طریق دودکش خارج می‌گردد.
در حقیقت در این نوع دیگ هوای گرم سه بار در طول ديگ حرکت مي کند به همین دلیل راندمان ديگ هاي کوره برگشتي از بويلرهاي دو پاس بیشتر است. برای ظرفیتهای پایین این نوع دیگ رایج ترین مدل می‌باشد.
ديگ آبگرم سه پاس:
در این مدل هوای گرم شده در نتیجه احتراق سوخت در کوره مسير ديگ را سه بار طي مي کند در انتها وارد دودکش مي شود. ديگ‌هاي سه پاس اگر به درستي طراحي شده و سطح انتقال حرارت مناسب داشته باشند از بین مدلهای موجود بالاترين راندمان را دارند و هوای گرم خروجی و در نتیجه دودکش نیز دارای کمترین دما می‌باشد. به همین دلیل بیشترین کاربرد دیگ آبگرم از این نوع می باشد
در سيستم ابداعي وي، دیگ اب گرم از يك پيچه لوله اي طويل محتوي آب تشكيل شده بود. رادياتور آن نيز يك پيچه لوله اي بود. اين سيستم به صورت كاملا بسته، كار مي كرد.
تاريخچه ديگ بخار و دیگ آبگرم
سيستم گرمايش مركزي با آب گرم در سال ۱۸۳۳ توسط پالكو انگليسي، كه وي را به عنوان ابداع كننده اين سيستم مي شناسند، ساخته شد.
در سيستم ابداعي وي، دیگ اب گرم از يك پيچه لوله اي طويل محتوي آب تشكيل شده بود. رادياتور آن نيز يك پيچه لوله اي بود. اين سيستم به صورت كاملا بسته، كار مي كرد.
سال ۱۹۵۰ نخستين پمپ آبگردان بي نياز از مراقبت، براي سيستم هاي گرمايش به بازار آمد. با عرضه اين پمپ، قابليت اجرايي سيستم هاي گرمايش با آب گرم به حدي بهبود يافت كه از سال ۱۹۵۵ به بعد اين سيستم در ساختمان هاي مسكوني، به طور كامل جايگزين سيستم گرمايش با بخار كم فشار که توسط دیگ های بخار توليد مي گرديد، شد
نحوه عملکرد دیگ آبگرم
انرژی حرارتی آزاد شده ناشی از احتراق سوخت در مشعل دیگ آبگرم؛ باعث گرم شدن آب دیگ می‌گردد. آبگرم شده توسط پمپ به گردش در آمده و در این مسیر انرژی خود را از دست می‌دهد و در انتها به دیگ باز می‌گردد. این چرخه بصورت مکرر تکرار می‌شود و باعث گرم شدن محیط می‌گردد.
لازم به ذکر است علاوه بر تاسیسات گرمايشی ساختمان ديگ‌هاي آبگرم يا آبداغ کاربرد دیگ آب گرم در صنايع مختلف بسیار زیاد است.
انواع ديگ‌هاي آبگرم
با توجه به ویژگی‌های مختلف می‌توان دیگ‌های آبگرم را به دسته‌بندی‌های متفاوتی تقسیم نمود. برای آشنایی بیشتر شما با این ویژگی‌ها و کمک برای انتخاب دیگ آبگرم متناسب با نیاز شما انواع دیگ‌های آبگرم طور خلاصه معرفی شده‌اند.
ديگ آبگرم چدني يا فولادي
با توجه به جنس آلیاز بکار رفته دیگ‌های بخار به دو نوع چدنی و فولادی تقسیم می‌شوند.
دیگ آبگرم چدنی:
این نوع دیگ از پره‌های چدنی تشکیل شده است . معمول این نوع پره‌ها در کارخانه تولید شده و بعد از انتقال در محل مونتاز می‌شوند. امروز کاربرد دیگ‌های چدنی کمتر رایج هستند و محدود به پروژهای کوچه شده‌اند . حمل و نقل این نوع دیگ راحت است.
دیگ آبگرم فولادی:
نوع فولادی دیگ آبگرم ساختار ساده‌ای دارد و از ورق و لوله‌های آلیازی آتشخوار یکپارچه تولید می‌شوند. دیگ‌های فولادی راندمان بالاتری دارند و همچنین به نسبت دیگ‌های چدنی طول عمر بالاتری نیز دارند.
ديگ آبگرم تک پاس، دوپاس، کوره برگشتي، سه پاس (بر اساس تعداد عبور دود)
این دسته‌بندی با توجه به تعداد مسیرهایی که هوای گرم ناشی از سوختن مشعل داخل دیگ طی می‌کند تا وارد دودکش شوند انجام می‌گیرد.
ديگ آبگرم تک پاس:
دیگ‌های آبگرم و بویلرهای اولیه معمولا از نوع تک پاس بوده‌اند. در این نوع هوای گرم مسیر دیگ را یکبار طی کرده و وارد دودکش می‌شد. اين نوع ديگ از رده خارج شده و ديگر ساخته نمي‌شود.
ديگ آبگرم دوپاس:
هوای گرم شده در نتیجه سوختن مشعل بعد از دو بار عبور از داخل دیگ، وارد دودکش مي شود. ( هوای گرم ناشی از احتراق بار اول از جلو ديگ تا انتهاي ديگ درون کوره حرکت کرده و بار دوم از بوسیله لوله هاي انتقال حرارت به قسمت جلويی ديگ بر مي گردد. بنابراين در اين نوع ديگ دودکش جلو ديگ و سمت مشعل قرار دارد. )
ديگ آبگرم کوره برگشتي:
در نتیجه فرآیند احتراق گاز گرم تولید می‌شود که این گاز مسیر لوله را یک بار تا انتهای کوره حرکت نموده و و سپس بدلیل بسته و شکل محدب انتهای کوره از اطراف به جلو برگردانده می‌شود در انتها این هوای گرم که مقدار زیادی از حرارت و گرمای خود را ز دست داده است به پاس لوله ها فرستاده می‌شود و از طریق دودکش خارج می‌گردد.
در حقیقت در این نوع دیگ هوای گرم سه بار در طول ديگ حرکت مي کند به همین دلیل راندمان ديگ هاي کوره برگشتي از بويلرهاي دو پاس بیشتر است. برای ظرفیتهای پایین این نوع دیگ رایج ترین مدل می‌باشد.
ديگ آبگرم سه پاس:
در این مدل هوای گرم شده در نتیجه احتراق سوخت در کوره مسير ديگ را سه بار طي مي کند در انتها وارد دودکش مي شود. ديگ‌هاي سه پاس اگر به درستي طراحي شده و سطح انتقال حرارت مناسب داشته باشند از بین مدلهای موجود بالاترين راندمان را دارند و هوای گرم خروجی و در نتیجه دودکش نیز دارای کمترین دما می‌باشد. به همین دلیل بیشترین کاربرد دیگ آبگرم از این نوع می باشد