همه آب های طبیعی حاوی مقادیر متفاوتی از مواد محلول و معلق و گازهای محلول می باشند. مقدار مواد معدنی محلول موجود در آب دارای رنج متفاوت از ۳۰ گالن بر لیتر در آب دریا و میزان ۱۵۰۰ تا ۰۰۵.۰ میلی گرم بر لیتر در منابع آب شیرین می باشد.
استاندارد آب دیگ های بخار
آب نسبت به مواد معدنی رایج دیگر گرمای بیشتری را جهت افزایش درجه حرارت جذب می کند. بخار قادر به جذب مقادیر زیادی از گرما می باشد که این خواص منحصر به فرد آب، آن را تبدیل به یک ماده خام ایده آل برای گرمایش و فرآیند های تولید نیرو کرده است.
همه آب های طبیعی حاوی مقادیر متفاوتی از مواد محلول و معلق و گازهای محلول می باشند. مقدار مواد معدنی محلول موجود در آب دارای رنج متفاوت از ۳۰ گالن بر لیتر در آب دریا و میزان ۱۵۰۰ تا ۰۰۵.۰ میلی گرم بر لیتر در منابع آب شیرین می باشد.
از آنجایی که ناخالصی های موجود در آب باعث ایجاد مشکالت در دیگ های بخار )بویلر( می شود، باید به کیفیت آبی ً که برای تولید بخار استفاده می شود دقیقا توجه شود.
سه مشکل عمده ای که به خاطر کیفبت آب بویلر به وجود می آید عبارتند از
1 - مشکل رسوب گرفتگی
2 - مشکل خورندگی.
3 - مشکل حمل قطرات آب بویلر توسط بخار
. برای کنترل این سه مشکل سه روش اساسی بشرح ذیل معمول است:
- تصفیه خارجی: در آب ترمیمی به بویلر و نیز آب کندانسه، ناخالصی هایی چون امالح سختی آور، سیلیکا و گازها را حذف و یا به حداقل کاهش می دهند. به طور کلی در آب تغذیه باید ناخالصی ها به حداقل ممکن )از نظر اقتصادی( کاهش یابد.
2- -تصفیه داخلی: با تزریق مواد شیمیایی مناسب به آب تغذیه بویلر و آب بویلر و نیز تصحیحات مکانیکی مشکالت احتمالی را تحت کنترل در می آورند
. 3 -بلودان: با خارج کردن قسمتی از آب تغلیظ شده بویلر و جانشین کردن آب ترمیمی، شدت تغلیظ شدن ناخالصی های آب بویلر را کنترل می کنند
. البته بدیهی است که این سه روش به ترتیب الویت نوشته شده است. و معموال همیشه در عمل سه روش باال الزم به نظر می آید و باالترین ظریب اطمیمنان را در تصفیه آب مناسب جهت بویلر خواهیم داشت. و در واقع روش های دوم و سوم روش های تکمیلی برای روش اول خواهند بود.
در موردتصفیه خارجی آب بویلر به این نکته باید توجه کنیم، چون تصفیه آب مصرفی در صنایع بسیار زیاد است، انتخاب روش های مختلف تصفیه می تواند در هزینه های تصفیه آب کامال چشمگیر باشد. هرچند که استفاده از رزین های تعویض یونی در تصفیه آب تغذیه بویلر اجتناب ناپذیر است، اما در سال های اخیر استفاده از روش اسمز معکوس به همراه رزین متداول گردیده و نشان داده شده است که کاربرد سیکل ترکیبی اسمز معکوس و رزین می تواند در شرایط حتی اقتصادی تر از رزین به تنهایی باشد.
میزان ناخالصی های موجود در ترکیب آب ورودی به دیگ بخار باید به گونه ای باشد که بتواند به تعداد دفعات معقولی بدون گذر از محدودیت های خاصی که جهت طراحی بویلرها در نظر گرفته شده است تغلیظ شود.
اگر آب ورودی مطابق با استانداردها و خواص مورد نیاز نباشد، باید جهت حذف این ناخالصی ها تصفیه شود.با توجه به اینکه تصفیه شیمیایی در درون بویلر قادر به مقابله کردن و بی اثرسازی ناخالصی ها می باشد، نیاز به حذف کامل کلیه ناخالصی های موجود در آب در کلیه موارد نمی باشد. خلوص آب تغذیه بویلرها شامل، میزان و ماهیت ناخالصی ها می باشد نمک های سدیم برخی از ناخالصی ها مانند سختی، آهن و سیلیس نیاز به توجه بیشتری نسبت به سایر امالح مثال دارند. درجه خلوص آب تغذیه مورد نیاز توسط شرایط طراحی بویلر )فشار طراحی، نرخ انتقال حرارت و غیره( محدود می شود می تواند بنابراین میزان خلوص مورد نیاز می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد. یک بویلر فشار پایین معموال آب خوراک با سختی باال را تحمل کند. در حالی که در برخی از بویلرهای مدرن با فشار باال، کلیه ناخالصی های ً موجود در آب تقریبا باید حذف گردد. ً محدوده نسبتا گسترده ای می تواند به عنوان حداکثر میزان مواد قلیایی، نمک، سیلیس، فسفات و غیره، در رابطه با فشار کار ارائه شود. سطوح حداکثر واقعی باید توسط سازندگان بویلر ارائه شود، که پایه طراحی مشخصات بویلر درخواستی خواهد بود.
همه آب های طبیعی حاوی مقادیر متفاوتی از مواد محلول و معلق و گازهای محلول می باشند. مقدار مواد معدنی محلول موجود در آب دارای رنج متفاوت از ۳۰ گالن بر لیتر در آب دریا و میزان ۱۵۰۰ تا ۰۰۵.۰ میلی گرم بر لیتر در منابع آب شیرین می باشد.
استاندارد آب دیگ های بخار
آب نسبت به مواد معدنی رایج دیگر گرمای بیشتری را جهت افزایش درجه حرارت جذب می کند. بخار قادر به جذب مقادیر زیادی از گرما می باشد که این خواص منحصر به فرد آب، آن را تبدیل به یک ماده خام ایده آل برای گرمایش و فرآیند های تولید نیرو کرده است.
همه آب های طبیعی حاوی مقادیر متفاوتی از مواد محلول و معلق و گازهای محلول می باشند. مقدار مواد معدنی محلول موجود در آب دارای رنج متفاوت از ۳۰ گالن بر لیتر در آب دریا و میزان ۱۵۰۰ تا ۰۰۵.۰ میلی گرم بر لیتر در منابع آب شیرین می باشد.
از آنجایی که ناخالصی های موجود در آب باعث ایجاد مشکالت در دیگ های بخار )بویلر( می شود، باید به کیفیت آبی ً که برای تولید بخار استفاده می شود دقیقا توجه شود.
سه مشکل عمده ای که به خاطر کیفبت آب بویلر به وجود می آید عبارتند از
1 - مشکل رسوب گرفتگی
2 - مشکل خورندگی.
3 - مشکل حمل قطرات آب بویلر توسط بخار
. برای کنترل این سه مشکل سه روش اساسی بشرح ذیل معمول است:
- تصفیه خارجی: در آب ترمیمی به بویلر و نیز آب کندانسه، ناخالصی هایی چون امالح سختی آور، سیلیکا و گازها را حذف و یا به حداقل کاهش می دهند. به طور کلی در آب تغذیه باید ناخالصی ها به حداقل ممکن )از نظر اقتصادی( کاهش یابد.
2- -تصفیه داخلی: با تزریق مواد شیمیایی مناسب به آب تغذیه بویلر و آب بویلر و نیز تصحیحات مکانیکی مشکالت احتمالی را تحت کنترل در می آورند
. 3 -بلودان: با خارج کردن قسمتی از آب تغلیظ شده بویلر و جانشین کردن آب ترمیمی، شدت تغلیظ شدن ناخالصی های آب بویلر را کنترل می کنند
. البته بدیهی است که این سه روش به ترتیب الویت نوشته شده است. و معموال همیشه در عمل سه روش باال الزم به نظر می آید و باالترین ظریب اطمیمنان را در تصفیه آب مناسب جهت بویلر خواهیم داشت. و در واقع روش های دوم و سوم روش های تکمیلی برای روش اول خواهند بود.
در موردتصفیه خارجی آب بویلر به این نکته باید توجه کنیم، چون تصفیه آب مصرفی در صنایع بسیار زیاد است، انتخاب روش های مختلف تصفیه می تواند در هزینه های تصفیه آب کامال چشمگیر باشد. هرچند که استفاده از رزین های تعویض یونی در تصفیه آب تغذیه بویلر اجتناب ناپذیر است، اما در سال های اخیر استفاده از روش اسمز معکوس به همراه رزین متداول گردیده و نشان داده شده است که کاربرد سیکل ترکیبی اسمز معکوس و رزین می تواند در شرایط حتی اقتصادی تر از رزین به تنهایی باشد.
میزان ناخالصی های موجود در ترکیب آب ورودی به دیگ بخار باید به گونه ای باشد که بتواند به تعداد دفعات معقولی بدون گذر از محدودیت های خاصی که جهت طراحی بویلرها در نظر گرفته شده است تغلیظ شود.
اگر آب ورودی مطابق با استانداردها و خواص مورد نیاز نباشد، باید جهت حذف این ناخالصی ها تصفیه شود.با توجه به اینکه تصفیه شیمیایی در درون بویلر قادر به مقابله کردن و بی اثرسازی ناخالصی ها می باشد، نیاز به حذف کامل کلیه ناخالصی های موجود در آب در کلیه موارد نمی باشد. خلوص آب تغذیه بویلرها شامل، میزان و ماهیت ناخالصی ها می باشد نمک های سدیم برخی از ناخالصی ها مانند سختی، آهن و سیلیس نیاز به توجه بیشتری نسبت به سایر امالح مثال دارند. درجه خلوص آب تغذیه مورد نیاز توسط شرایط طراحی بویلر )فشار طراحی، نرخ انتقال حرارت و غیره( محدود می شود می تواند بنابراین میزان خلوص مورد نیاز می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد. یک بویلر فشار پایین معموال آب خوراک با سختی باال را تحمل کند. در حالی که در برخی از بویلرهای مدرن با فشار باال، کلیه ناخالصی های ً موجود در آب تقریبا باید حذف گردد. ً محدوده نسبتا گسترده ای می تواند به عنوان حداکثر میزان مواد قلیایی، نمک، سیلیس، فسفات و غیره، در رابطه با فشار کار ارائه شود. سطوح حداکثر واقعی باید توسط سازندگان بویلر ارائه شود، که پایه طراحی مشخصات بویلر درخواستی خواهد بود.