در این مقاله سعی در معرفی دی اریتور داریم که دستگاهی است برای حذف اکسیژن آب و پیش گرمایش آب برای ورود به بویلر. دی اریتور یا هوازدا بمنظور پیش گرم نمودن آب ورودی دیگ و حذف گازهای نامحلول اکسیژن و دی اکسید کربن مورد استفاده قرار می گیرد.
در این مقاله سعی در معرفی دی اریتور داریم که دستگاهی است برای حذف اکسیژن آب و پیش گرمایش آب برای ورود به بویلر.
دی اریتور یا هوازدا بمنظور پیش گرم نمودن آب ورودی دیگ و حذف گازهای نامحلول اکسیژن و دی اکسید کربن مورد استفاده قرار می گیرد.
در دیگهای بخار توصیه می گردد جهت جلوگیری از پدیده شوک حرارتی در بویلرها همواره از وارد نمودن آب با دمای پاپپن به داخل دیگ پرهیز گردد زیرا این عمل علاوه بر کاهش راندمان و ظرفیت بخار دهی دیگ در اثر تماس متناوب آب سرد با سطوح گرم انتقال حرارت، از عمر لوله ها و کوره ها می کاهد.
هم چنین از آنجا که اکسیژن محلول در آب همواره از عوامل خورنده سطوح انتقال حرارت در بویلرها می باشد لذا توصیه می گردد با افزایش دمای آب ورودی به داخل دیگ از این اکسیژن کاسته شود.هر چه گاز دی اکسید کرین موجود در آب بیشتر شود PH آب دیگ کاسته شده و محیط خاصیت اسیدی پیدا می کند که این خود یکی از عوامل افزایش سرعت خوردگی در بویلرها خواهد بود.
به منظور تقلیل گازهای نامحلول در آب می توان با افزایش دمای آب میزان حلالیت را به میزان قابل قبولی کاهش داد. میزان حلالیت گازهای در آب با دما رابطه معکوس دارد. هرچه دمای آب دی اریتور به 100 درجه سانتیگراد نزدیکتر باشد به میزان گازهای محلول در آب 0 PPm نزدیکتر می شود.
بمنظور افزایش دمای آب دی اریتور از بخار تولیدی دیگ استفاده می کنند. بدین معنی که بخشی از بخار دیگ را متناسب با ظرفیت دی اریتور، میزان کندانس برگشتی و آب تغذیه جایگزین شده ، پس از تقلیل فشار به قسمت پایین برجک دی اریتور وارد می کنند همچنین آب ورودی از مخزن کندانس را از نازل بالای برجک بر روی سینی های انتقال حرارت و انتقال جرم درون برجک می ریزند.
آب از سمت بالا بر روی سینی ها ریخته و بخار از سمت پایین به بالا حرکت نموده( جریان معکوس) و در روی سینی ها فرایند انتقال جرم و انتقال حرارت انجام می شود به عبارت ساده تر پس از عبور آب از روی سینی ها دمای آن بالا رفته و گازهای نامحلول آن کاسته می شود.
در روی بدنه مخزن دی اریتور نیز یک عدد نازل بخار پیش گرمکن در نظر گرفته شده که در مواقع اضطراری و زمانهایی که دمای آب دی اریتور کاهش یافت با تزریق مستقیم بخار بدرون مخزن بتوان دمای آب را تا حد قابل قبول افزایش داد.
لازم است نصب دی اریتور در ارتفاع مناسب و با فاصله محاسبه شده از پمپ بویلر انجام پذیرد تا از کاویتاسیون احتمالی جلوگیری بعمل آید.فشار کار دی اریتور در حدود 0.5 بار در نظر گرفته شده تا قابلیت تولید آب حدود 100 درجه سانتیگراد را دارا باشد.
اگر مایعی در دمای اشباع آن باشد میزان انحلال گاز در آن تقریبا به صفر می رسد . این در حالی است که مایع باید دارای تلاطم بسیار بالایی باشد یا باید به جوش آید تا اطمینان کاملی از خروج تمامی گاز ها حاصل گردد.
این تلاطم در قسمت بالایی (برجک ( دی اریتور با اسپری شدن و تبدیل به قطرات بسیار ریز و احاطه این قطرات با بخار نایل می شود و آب بسیار راحت تر، اکسیژن محلول خود را از دست می دهد . این اتفاق سطح بسیار زیادتری را نسبت به جرم آب به آن اختصاص می دهد که انتقال حرارت از بخار به قطرات را سریع می کند و جدا سازی اکسیژن را ساده می سازد و این گاز ها به وسیله ی بخار مازاد از خروجی بالای دیگ در دمایی کمتر از دمای اشباع خارج می گردند.
این موضوع که، مخلوط بخار و گاز های اضافه در درجه حرارت پایین تری از نقطه ی جوش (دمای اشباع ) در فشار می باشد، به ما کمک می کند تا بتوانیم از یک خروجی با کنترلر ترموستاتی استفاده کنیم تا هوازدایی صورت گیرد. سپس آبی که عملیات جدا سازی بر روی آن انجام گرفته به داخل منبع دی اریتور سر ریز می گردد.
در این مقاله سعی در معرفی دی اریتور داریم که دستگاهی است برای حذف اکسیژن آب و پیش گرمایش آب برای ورود به بویلر. دی اریتور یا هوازدا بمنظور پیش گرم نمودن آب ورودی دیگ و حذف گازهای نامحلول اکسیژن و دی اکسید کربن مورد استفاده قرار می گیرد.
در این مقاله سعی در معرفی دی اریتور داریم که دستگاهی است برای حذف اکسیژن آب و پیش گرمایش آب برای ورود به بویلر.
دی اریتور یا هوازدا بمنظور پیش گرم نمودن آب ورودی دیگ و حذف گازهای نامحلول اکسیژن و دی اکسید کربن مورد استفاده قرار می گیرد.
در دیگهای بخار توصیه می گردد جهت جلوگیری از پدیده شوک حرارتی در بویلرها همواره از وارد نمودن آب با دمای پاپپن به داخل دیگ پرهیز گردد زیرا این عمل علاوه بر کاهش راندمان و ظرفیت بخار دهی دیگ در اثر تماس متناوب آب سرد با سطوح گرم انتقال حرارت، از عمر لوله ها و کوره ها می کاهد.
هم چنین از آنجا که اکسیژن محلول در آب همواره از عوامل خورنده سطوح انتقال حرارت در بویلرها می باشد لذا توصیه می گردد با افزایش دمای آب ورودی به داخل دیگ از این اکسیژن کاسته شود.هر چه گاز دی اکسید کرین موجود در آب بیشتر شود PH آب دیگ کاسته شده و محیط خاصیت اسیدی پیدا می کند که این خود یکی از عوامل افزایش سرعت خوردگی در بویلرها خواهد بود.
به منظور تقلیل گازهای نامحلول در آب می توان با افزایش دمای آب میزان حلالیت را به میزان قابل قبولی کاهش داد. میزان حلالیت گازهای در آب با دما رابطه معکوس دارد. هرچه دمای آب دی اریتور به 100 درجه سانتیگراد نزدیکتر باشد به میزان گازهای محلول در آب 0 PPm نزدیکتر می شود.
بمنظور افزایش دمای آب دی اریتور از بخار تولیدی دیگ استفاده می کنند. بدین معنی که بخشی از بخار دیگ را متناسب با ظرفیت دی اریتور، میزان کندانس برگشتی و آب تغذیه جایگزین شده ، پس از تقلیل فشار به قسمت پایین برجک دی اریتور وارد می کنند همچنین آب ورودی از مخزن کندانس را از نازل بالای برجک بر روی سینی های انتقال حرارت و انتقال جرم درون برجک می ریزند.
آب از سمت بالا بر روی سینی ها ریخته و بخار از سمت پایین به بالا حرکت نموده( جریان معکوس) و در روی سینی ها فرایند انتقال جرم و انتقال حرارت انجام می شود به عبارت ساده تر پس از عبور آب از روی سینی ها دمای آن بالا رفته و گازهای نامحلول آن کاسته می شود.
در روی بدنه مخزن دی اریتور نیز یک عدد نازل بخار پیش گرمکن در نظر گرفته شده که در مواقع اضطراری و زمانهایی که دمای آب دی اریتور کاهش یافت با تزریق مستقیم بخار بدرون مخزن بتوان دمای آب را تا حد قابل قبول افزایش داد.
لازم است نصب دی اریتور در ارتفاع مناسب و با فاصله محاسبه شده از پمپ بویلر انجام پذیرد تا از کاویتاسیون احتمالی جلوگیری بعمل آید.فشار کار دی اریتور در حدود 0.5 بار در نظر گرفته شده تا قابلیت تولید آب حدود 100 درجه سانتیگراد را دارا باشد.
اگر مایعی در دمای اشباع آن باشد میزان انحلال گاز در آن تقریبا به صفر می رسد . این در حالی است که مایع باید دارای تلاطم بسیار بالایی باشد یا باید به جوش آید تا اطمینان کاملی از خروج تمامی گاز ها حاصل گردد.
این تلاطم در قسمت بالایی (برجک ( دی اریتور با اسپری شدن و تبدیل به قطرات بسیار ریز و احاطه این قطرات با بخار نایل می شود و آب بسیار راحت تر، اکسیژن محلول خود را از دست می دهد . این اتفاق سطح بسیار زیادتری را نسبت به جرم آب به آن اختصاص می دهد که انتقال حرارت از بخار به قطرات را سریع می کند و جدا سازی اکسیژن را ساده می سازد و این گاز ها به وسیله ی بخار مازاد از خروجی بالای دیگ در دمایی کمتر از دمای اشباع خارج می گردند.
این موضوع که، مخلوط بخار و گاز های اضافه در درجه حرارت پایین تری از نقطه ی جوش (دمای اشباع ) در فشار می باشد، به ما کمک می کند تا بتوانیم از یک خروجی با کنترلر ترموستاتی استفاده کنیم تا هوازدایی صورت گیرد. سپس آبی که عملیات جدا سازی بر روی آن انجام گرفته به داخل منبع دی اریتور سر ریز می گردد.