ورود بخار از بالای کویل می باشد وخروج آب کندانس از پایین کویل . زیرا بخار پس از تبادل حرارت با هوای اطراف کویل کندانس می شود و ریزش آن به سمت پایین گرایش دارد . همچنین در لوله ورودی بخار یک آب جداکن (separator) باید نصب شود ، اگر از آب جدا کن های آماده استفاده بکنیم می توان بجای آن از یک لوله قائم که قطر آن حداقل دو برابر قطر لوله بخار ورودی به آن باید باشد ( قطر این لوله هرگز از 4 اینچ نباید کمترباشد ) وطول آن حدود 60cm می تواند باشد استفاده کرد ، بخار ورودی به کمر این لوله وصل می شود و بخار خروجی از بالای آن به کویل وصل می شود و در زیر آن یک تراپ آبگیر باید نصب گردد .
دیگ بخار در سیستم های گرمایشی بصورت های مختلف بکار می رود . در بخار هواساز و دستگاه های تهویه صنعتی ، در کویل های حرارتی مصرف می شود و درجه حرارت توسط کم و زیاد کردن جریان بخار در کویل ها وتوسط نصب شیرهای اتوماتیک روی لوله بخار ورودی به کویل کنترل می گردد . فرمان از ترموستات یا توسط جریان الکتریکی به شیرهای کنترل جریان می رسد . در سیستم های صنعتی بیشتر از هوای فشرده برای انتقال فرمان به شیرها استفاده می شود
ورود بخار از بالای کویل می باشد وخروج آب کندانس از پایین کویل . زیرا بخار پس از تبادل حرارت با هوای اطراف کویل کندانس می شود و ریزش آن به سمت پایین گرایش دارد . همچنین در لوله ورودی بخار یک آب جداکن (separator) باید نصب شود ، اگر از آب جدا کن های آماده استفاده بکنیم می توان بجای آن از یک لوله قائم که قطر آن حداقل دو برابر قطر لوله بخار ورودی به آن باید باشد ( قطر این لوله هرگز از 4 اینچ نباید کمترباشد ) وطول آن حدود 60cm می تواند باشد استفاده کرد ، بخار ورودی به کمر این لوله وصل می شود و بخار خروجی از بالای آن به کویل وصل می شود و در زیر آن یک تراپ آبگیر باید نصب گردد .
درضمن در هنگام تعطیل شبکه و بسته شدن شیر اتوماتیک بخار تمامی بخار موجود در کویل بتدریج سرد و کندانس می شود و یک خلاء در کویل ها بوجود می آورد که ممکن است کویل را در هم شکند. به همین منظور یک شیرخلاء شکن بین کویل و شیر اتوماتیک باید نصب گردد تا با ورود هوا به کویل خلاء از بین برود و به کویل صدمه ای وارد نشود.
( از یک شیر یکطرفه بخار که سمت ورود آن بطرف هوا باشد نیز می توان بجای خلاء شکن استفاده کرد. ) چون با ورود بخار به هنگام راه اندازی شبکه هوای موجود در کویل و یا هوایی که همراه بخار در ضمن کار وارد کویل می شود سبب کاهش راندمان آن می گردد .
نوع دیگری از سیستم های حرارتی یونیت هیتر ها می باشد که یا بوسیله آب داغ و یا با بخار گرمای آنها تامین می شود
این یونیت ها در ارتفاع نصب می شوند (حداکثر 4m از کف محل نصب ) و بیشتر در کارگاه ها و کارخانجات و سالن های عمومی مورد استفاده قرار می گیرند .
در ساختمانهای مسکونی که فقط به گرمایش نیاز دارند از رادیاتورهایی که با بخار گرمای آنها تامین می شود استفاده می نمایند ، بخار در این سیستم با فشار کم (حدود 15 psi ) می باشد که توسط یک دیگ بخار در موتورخانه ساختمان تولید می شود .
مبدل های حرارتی برای گرم کردن یک سیال توسط سیال حرارتی دیگری می باشند ، یکی از سیال های حرارتی بخار اشباع می باشد ، این مبدل ها در دو نوع می باشند :
1 – مبدل های حرارتی بدون مخزن ذخیره (nonstorage calorifiers)
2 – مبدل های حرارتی با مخزن ذخیره (Storage clarifiers)
سیال گرم کننده بعنوان سیال اول ( Primary fluid) و سیال گرم شونده بعنوان سیال دوم (Secondary fluid) نامیده می شود لذا در مبدل های حرارتی با دیگ بخار و سیال دوم آب یا هر منابع دیگر می باشد . گاه سیال اول آب داغ نیز می تواند باشد .
1- مبدل های حرارتی بدون مخزن ذخیره :
این نوع مبدل در شکل 3 نشان داده شده که قسمت عمده ای از فضای داخل آن برای لوله های بخار خروجی دیگ بخار و قسمت کمتری برای آب در نظر گرفته شده است (برای اینکه آب سریعا گرم شود) ، تبادل حرارت براساس جذب حرارت نهان بخار توسط آب خواهد بود .
ظرفیت مبدل مثل هر سیستم حرارتی دیگر براساس ماکزیمم مصرف خواهد بود ولی عملاً در زمان محدودی از ظرفیت کامل مبدل استفاده می شود ودر سایر زمانها از درصدی از ظرفیت مبدل استفاده می گردد . هر چه فشار بخار در مبدل ها کمتر باشد کنترل درجه حرارت راحت تر خواهد بود . زیرا در فشار کم درجه حرارت بخار کمتر می باشد لذا شیر کنترل درجه حرارت که با اندازه گیری درجه حرارت سیال دوم مقدار عبور بخار خروجی دیگ بخار را کم یا زیاد می کند . در فواصل زمانی بیشتری بازوبسته می شود در حالیکه در فشار بالاتر چون درجه حرارت بخار خروجی دیگ بخار بیشتر است لذا مقدار خیلی کمی از بخار درجه حرارت مورد نیاز سیال دوم را تامین می کند و چون بلافاصله بجای سیال سرد شده سیال سرد جانشین می شود مجددا باید بخار وارد شود در نتیجه شیرکنترل درجه حرارت مرتب باز وبسته یا کم وزیاد می گردد . ولی کم بودن فشار بخار حدی دارد زیرا فشار کمتر باعث بزرگتر شدن مبدل وگرم شدن سیستم می گردد ، در هر حال فشار مناسب در حدود 60 psi می باشد .
همیشه می توان مبدل با ظرفیت مورد نظر و فشار بخار مشخصی را به سازنده سفارش داد ولی گاه بعضی سازندگان مبدل های ساخته شده در ظرفیت های مختلف تولید می کنند وطراح یکی از آنها را که نزدیک به ظرفیت مورد نظر می باشد باید انتخاب کند
ورود بخار از بالای کویل می باشد وخروج آب کندانس از پایین کویل . زیرا بخار پس از تبادل حرارت با هوای اطراف کویل کندانس می شود و ریزش آن به سمت پایین گرایش دارد . همچنین در لوله ورودی بخار یک آب جداکن (separator) باید نصب شود ، اگر از آب جدا کن های آماده استفاده بکنیم می توان بجای آن از یک لوله قائم که قطر آن حداقل دو برابر قطر لوله بخار ورودی به آن باید باشد ( قطر این لوله هرگز از 4 اینچ نباید کمترباشد ) وطول آن حدود 60cm می تواند باشد استفاده کرد ، بخار ورودی به کمر این لوله وصل می شود و بخار خروجی از بالای آن به کویل وصل می شود و در زیر آن یک تراپ آبگیر باید نصب گردد .
دیگ بخار در سیستم های گرمایشی بصورت های مختلف بکار می رود . در بخار هواساز و دستگاه های تهویه صنعتی ، در کویل های حرارتی مصرف می شود و درجه حرارت توسط کم و زیاد کردن جریان بخار در کویل ها وتوسط نصب شیرهای اتوماتیک روی لوله بخار ورودی به کویل کنترل می گردد . فرمان از ترموستات یا توسط جریان الکتریکی به شیرهای کنترل جریان می رسد . در سیستم های صنعتی بیشتر از هوای فشرده برای انتقال فرمان به شیرها استفاده می شود
ورود بخار از بالای کویل می باشد وخروج آب کندانس از پایین کویل . زیرا بخار پس از تبادل حرارت با هوای اطراف کویل کندانس می شود و ریزش آن به سمت پایین گرایش دارد . همچنین در لوله ورودی بخار یک آب جداکن (separator) باید نصب شود ، اگر از آب جدا کن های آماده استفاده بکنیم می توان بجای آن از یک لوله قائم که قطر آن حداقل دو برابر قطر لوله بخار ورودی به آن باید باشد ( قطر این لوله هرگز از 4 اینچ نباید کمترباشد ) وطول آن حدود 60cm می تواند باشد استفاده کرد ، بخار ورودی به کمر این لوله وصل می شود و بخار خروجی از بالای آن به کویل وصل می شود و در زیر آن یک تراپ آبگیر باید نصب گردد .
درضمن در هنگام تعطیل شبکه و بسته شدن شیر اتوماتیک بخار تمامی بخار موجود در کویل بتدریج سرد و کندانس می شود و یک خلاء در کویل ها بوجود می آورد که ممکن است کویل را در هم شکند. به همین منظور یک شیرخلاء شکن بین کویل و شیر اتوماتیک باید نصب گردد تا با ورود هوا به کویل خلاء از بین برود و به کویل صدمه ای وارد نشود.
( از یک شیر یکطرفه بخار که سمت ورود آن بطرف هوا باشد نیز می توان بجای خلاء شکن استفاده کرد. ) چون با ورود بخار به هنگام راه اندازی شبکه هوای موجود در کویل و یا هوایی که همراه بخار در ضمن کار وارد کویل می شود سبب کاهش راندمان آن می گردد .
نوع دیگری از سیستم های حرارتی یونیت هیتر ها می باشد که یا بوسیله آب داغ و یا با بخار گرمای آنها تامین می شود
این یونیت ها در ارتفاع نصب می شوند (حداکثر 4m از کف محل نصب ) و بیشتر در کارگاه ها و کارخانجات و سالن های عمومی مورد استفاده قرار می گیرند .
در ساختمانهای مسکونی که فقط به گرمایش نیاز دارند از رادیاتورهایی که با بخار گرمای آنها تامین می شود استفاده می نمایند ، بخار در این سیستم با فشار کم (حدود 15 psi ) می باشد که توسط یک دیگ بخار در موتورخانه ساختمان تولید می شود .
مبدل های حرارتی برای گرم کردن یک سیال توسط سیال حرارتی دیگری می باشند ، یکی از سیال های حرارتی بخار اشباع می باشد ، این مبدل ها در دو نوع می باشند :
1 – مبدل های حرارتی بدون مخزن ذخیره (nonstorage calorifiers)
2 – مبدل های حرارتی با مخزن ذخیره (Storage clarifiers)
سیال گرم کننده بعنوان سیال اول ( Primary fluid) و سیال گرم شونده بعنوان سیال دوم (Secondary fluid) نامیده می شود لذا در مبدل های حرارتی با دیگ بخار و سیال دوم آب یا هر منابع دیگر می باشد . گاه سیال اول آب داغ نیز می تواند باشد .
1- مبدل های حرارتی بدون مخزن ذخیره :
این نوع مبدل در شکل 3 نشان داده شده که قسمت عمده ای از فضای داخل آن برای لوله های بخار خروجی دیگ بخار و قسمت کمتری برای آب در نظر گرفته شده است (برای اینکه آب سریعا گرم شود) ، تبادل حرارت براساس جذب حرارت نهان بخار توسط آب خواهد بود .
ظرفیت مبدل مثل هر سیستم حرارتی دیگر براساس ماکزیمم مصرف خواهد بود ولی عملاً در زمان محدودی از ظرفیت کامل مبدل استفاده می شود ودر سایر زمانها از درصدی از ظرفیت مبدل استفاده می گردد . هر چه فشار بخار در مبدل ها کمتر باشد کنترل درجه حرارت راحت تر خواهد بود . زیرا در فشار کم درجه حرارت بخار کمتر می باشد لذا شیر کنترل درجه حرارت که با اندازه گیری درجه حرارت سیال دوم مقدار عبور بخار خروجی دیگ بخار را کم یا زیاد می کند . در فواصل زمانی بیشتری بازوبسته می شود در حالیکه در فشار بالاتر چون درجه حرارت بخار خروجی دیگ بخار بیشتر است لذا مقدار خیلی کمی از بخار درجه حرارت مورد نیاز سیال دوم را تامین می کند و چون بلافاصله بجای سیال سرد شده سیال سرد جانشین می شود مجددا باید بخار وارد شود در نتیجه شیرکنترل درجه حرارت مرتب باز وبسته یا کم وزیاد می گردد . ولی کم بودن فشار بخار حدی دارد زیرا فشار کمتر باعث بزرگتر شدن مبدل وگرم شدن سیستم می گردد ، در هر حال فشار مناسب در حدود 60 psi می باشد .
همیشه می توان مبدل با ظرفیت مورد نظر و فشار بخار مشخصی را به سازنده سفارش داد ولی گاه بعضی سازندگان مبدل های ساخته شده در ظرفیت های مختلف تولید می کنند وطراح یکی از آنها را که نزدیک به ظرفیت مورد نظر می باشد باید انتخاب کند