رزین نوعی ترشح هیدرو کربنی است که از گیاه به دست می آید. معمولا رزین را از صمغ کاج مخروطی می گیرند. این صمغ خواص شیمیایی زیادی دارد و در موارد تولیدی زیادی مانند تولید جلا دهنده ها ، لاک و ... کاربرد دارد.
رزین نوعی ترشح هیدرو کربنی است که از گیاه به دست می آید. معمولا رزین را از صمغ کاج مخروطی می گیرند. این صمغ خواص شیمیایی زیادی دارد و در موارد تولیدی زیادی مانند تولید جلا دهنده ها ، لاک و ... کاربرد دارد.
در سختی گیر ها رزین همان دانه های معمول پتاسیم و سدیم هستند که با عبور آب از آنها سختی آب با تبدیل محلول ها از بین می رود. برای بالا بردن کارایی رزین باید هر از چند گاهی سیستم بک واش یا سیستم شستشوی معکوس شود یعنی پس از مدتی که خاصیت رزین کم می شود و سدیم و پتاسیم خود را از دست می دهد آن را روی آب شوری قرار می دهند تا احیا شود یا خاصیت آن مجددا بر گردد.
بنابراین در تمامی سختی گیر های رزینی واجب است که برنامه شستشو و یا احیا تعریف شود هر چند در نمونه های جدید سختی گیر این کار بصورت اتوماتیک انجام می شود و سپس آب استفاده شده به لوله کشی فاضلاب هدایت می شود. معمولا توصیه می شود هر 10 سال یک بار رزین تعویض شود هر چند رزین با کیفیت تا 15 سال هم جوابگو است.
به دلیل وابستگی زیاد سختی گیر های رزینی به نمک از سه نوع نمک برای بهبود عملکرد این سختی گیر ها در ساخت آنها استفاده می شود:
که بصورت یک ماده طبیعی در همه جای زمین یافت می شود و معمولا با حفاری های معدنی از دل زمین بیرون آورده می شود. سنگ نمک بین 98 تا 99 درصد کلرید سدیم دارد که بین 0.5 تا 1.5 درصد از آن در آب حل ب ه دلیل سولفات کلسیم حل نمی شوند.
نمک های خورشیدی با تبخیر آب دریا در مقابل خورشید به دست می آیند. نمک خورشیدی 85 درصد کلردی سدیم دارد و حدود 0.03 درصد از آن در آب حل نمی شود . نمک های ورقه ای و یا کریستالی که در بازار به فروش می رسند از این نوع هستند.
نمک های تبخیری با تبخیر محلول آب و سنگ نمک تولید می شوند. کلرید سدیم این نوع نمک بین 99.6 درصد تا 99.9 درصد است.
هر گاه از سنگ نمک برای تولید سختی گیر رزینی استفاده شده باشد باید در دوره های کوتاه مدت تری شستشوی رزین ها انجام شود زیرا مواد نامحلول موجود در سنگ نمک بیشتر از دو نوع نمک دیگر است. سپس نمک های خورشیدی و در نهایت نمک های تبخیری در دوره های بلند مدت تری نیاز به شستشو دارند.
اینکه از چه نوع نمکی برای تولید سختی گیر رزینی استفاده شود و چه مقدار نمک استفاده شود در تعیین دوره های زمانی پاک سازی و طراحی سختی گیر اهمیت زیادی دارد.
معمولا ترکیب انواع نمک برای ساخت سختی گیر رزینی مشکلی ایجاد نمی کند اما اگر برای سختی گیر آب های خاص این سختی گیر ها را تهیه می کنید باید به این موضوع دقت داشته باشید.
به صورت معمول در زمان احیا سختی گیر نمک به مخزن تزریق یا اضافه می شود. هر چه میزان احیا سختی گیر بیشتر نمک هم باید بیشتر باشد. به طور معمول توصیه می شود ماهیانه یک بار سختی گیر بررسی شود . برای داشتن آب نرم با کیفیت باید همیشه حداقل نیمی از کل میزان مورد نیاز نمک در مخزن موجود باشد.
انتخاب دستگاه سختی گیر رزینی
انتخاب یک سختی گیر اهمیت زیادی در بهینه کردن میزان مصرف انرژی و کاهش میزان سوخت و کیفیت رسوب زدایی تشکیلات تاسیساتی شما دارد. جبران کمبود توان سختی گیر هر چند با بروز پدیده ای به نام سختی گیر مغناطیسی کمی مرتفع شده است ولی در کل استهلاک و خرابی سختی گیر را بالا می برد و دوره های زمانی شستشو را به شدت پایین می آورد.
برای انتخاب بهترین سختی گیر متناسب با نوع و میزان مصرف آب در تاسیسات حرارتی باید از فرمول زیر محاسبات دقیقی انجام شود:
{jatex }V=dfrac{GPM(HR)*(PPM ) D * 60}{17/1}{/jatex}
در این فرمول ها موارد زیر را در نظر داشته باشید:
V: ظرفیت سختی گیر
D: درجه سختی آب
GPM : این رقم بسته به تجهیزات مورد استفاده در سیستم دارد . مثلا اگر در یک سیستم دیگ بخار و برج خنک کننده هر دو را با هم داشته باشیم مبنای ما در GPM دیگ بخار است. اما در سیستمی که چیلر ، دیگ آب گرم و برج خنک کننده داریم GPM برج خنک کننده است. حال GPM برج خنک کننده نیز بر اساس ظرفیت و نوع چیلر آن تعیین می شود.
مثلا برای چیلر های جذبی GPM برج بر 0.045 ضرب می شود در چیلر های تراکمی GPM برج ضرب در 0.03 می شود.
سیکل شستشو : این سیکل بر اساس کاربری ساختمان و تعداد ساعات کارکرد تجهیزات تعیین می شود و هم بصورت روزانه و هم هفتگی می تواند در نظر گرفته شود. سیکل شستشو آب زیادی معمولا به هدر می دهد از این رو بهتر است این سیکل طولانی باشد.
مثلا اگر تجهیزات تاسیساتی یک اداره به طول معمول 8 ساعت در روز کار می کنند و سیکل شستشو بصورت هفتگی در نظر گرفته می شود با احتساب یک روز به عنوان تعطیلی در هفته 48 ساعت کار می کند. بنابراین هر چه سیکل شستشو طولانی تر باشد ظرفیت سختی گیر هم بیشتر باید باشد.
مکان نصب سختی گیر اهمیت زیادی دارد. سختی گیر های رزینی را باید در محیطی سر بسته ، امن ، صاف و به دور از نور خورشید و سرما زیاد نصب شود. مکانی که سختی گیر نصب می شود باید تا حد زیادی به لوله کشی آب اصلی و فاضلاب اصلی نزدیک باشد. فاضلاب نباید بیش از 15 فوت با سختی گیر فاصله داشته باشد.
برای اتصال سختی گیر رزینی به فاضلاب از یک لوله پلاستیکی با سایز 1.2 اینچ استفاده می شود ولی اگر فاصله سختی گیر تا لوله کشی فاضلاب زیاد تر از 15 فوت باشد باید از لوله تخلیه سختی گیر 1 اینچ استفاده شود.
سختی گیر باید کاملا تراز نصب شود و پایه ها باید در مکان محکم و مطمئن قرار داده شوند. سپس باید لوله های ورودی و خروجی به دستگاه وصل شود. بعدا دریچه دسترسی بالای مخزن را باز کنید و بستر لازم را با رزین و شن آماده کنید.
رزین نوعی ترشح هیدرو کربنی است که از گیاه به دست می آید. معمولا رزین را از صمغ کاج مخروطی می گیرند. این صمغ خواص شیمیایی زیادی دارد و در موارد تولیدی زیادی مانند تولید جلا دهنده ها ، لاک و ... کاربرد دارد.
رزین نوعی ترشح هیدرو کربنی است که از گیاه به دست می آید. معمولا رزین را از صمغ کاج مخروطی می گیرند. این صمغ خواص شیمیایی زیادی دارد و در موارد تولیدی زیادی مانند تولید جلا دهنده ها ، لاک و ... کاربرد دارد.
در سختی گیر ها رزین همان دانه های معمول پتاسیم و سدیم هستند که با عبور آب از آنها سختی آب با تبدیل محلول ها از بین می رود. برای بالا بردن کارایی رزین باید هر از چند گاهی سیستم بک واش یا سیستم شستشوی معکوس شود یعنی پس از مدتی که خاصیت رزین کم می شود و سدیم و پتاسیم خود را از دست می دهد آن را روی آب شوری قرار می دهند تا احیا شود یا خاصیت آن مجددا بر گردد.
بنابراین در تمامی سختی گیر های رزینی واجب است که برنامه شستشو و یا احیا تعریف شود هر چند در نمونه های جدید سختی گیر این کار بصورت اتوماتیک انجام می شود و سپس آب استفاده شده به لوله کشی فاضلاب هدایت می شود. معمولا توصیه می شود هر 10 سال یک بار رزین تعویض شود هر چند رزین با کیفیت تا 15 سال هم جوابگو است.
به دلیل وابستگی زیاد سختی گیر های رزینی به نمک از سه نوع نمک برای بهبود عملکرد این سختی گیر ها در ساخت آنها استفاده می شود:
که بصورت یک ماده طبیعی در همه جای زمین یافت می شود و معمولا با حفاری های معدنی از دل زمین بیرون آورده می شود. سنگ نمک بین 98 تا 99 درصد کلرید سدیم دارد که بین 0.5 تا 1.5 درصد از آن در آب حل ب ه دلیل سولفات کلسیم حل نمی شوند.
نمک های خورشیدی با تبخیر آب دریا در مقابل خورشید به دست می آیند. نمک خورشیدی 85 درصد کلردی سدیم دارد و حدود 0.03 درصد از آن در آب حل نمی شود . نمک های ورقه ای و یا کریستالی که در بازار به فروش می رسند از این نوع هستند.
نمک های تبخیری با تبخیر محلول آب و سنگ نمک تولید می شوند. کلرید سدیم این نوع نمک بین 99.6 درصد تا 99.9 درصد است.
هر گاه از سنگ نمک برای تولید سختی گیر رزینی استفاده شده باشد باید در دوره های کوتاه مدت تری شستشوی رزین ها انجام شود زیرا مواد نامحلول موجود در سنگ نمک بیشتر از دو نوع نمک دیگر است. سپس نمک های خورشیدی و در نهایت نمک های تبخیری در دوره های بلند مدت تری نیاز به شستشو دارند.
اینکه از چه نوع نمکی برای تولید سختی گیر رزینی استفاده شود و چه مقدار نمک استفاده شود در تعیین دوره های زمانی پاک سازی و طراحی سختی گیر اهمیت زیادی دارد.
معمولا ترکیب انواع نمک برای ساخت سختی گیر رزینی مشکلی ایجاد نمی کند اما اگر برای سختی گیر آب های خاص این سختی گیر ها را تهیه می کنید باید به این موضوع دقت داشته باشید.
به صورت معمول در زمان احیا سختی گیر نمک به مخزن تزریق یا اضافه می شود. هر چه میزان احیا سختی گیر بیشتر نمک هم باید بیشتر باشد. به طور معمول توصیه می شود ماهیانه یک بار سختی گیر بررسی شود . برای داشتن آب نرم با کیفیت باید همیشه حداقل نیمی از کل میزان مورد نیاز نمک در مخزن موجود باشد.
انتخاب دستگاه سختی گیر رزینی
انتخاب یک سختی گیر اهمیت زیادی در بهینه کردن میزان مصرف انرژی و کاهش میزان سوخت و کیفیت رسوب زدایی تشکیلات تاسیساتی شما دارد. جبران کمبود توان سختی گیر هر چند با بروز پدیده ای به نام سختی گیر مغناطیسی کمی مرتفع شده است ولی در کل استهلاک و خرابی سختی گیر را بالا می برد و دوره های زمانی شستشو را به شدت پایین می آورد.
برای انتخاب بهترین سختی گیر متناسب با نوع و میزان مصرف آب در تاسیسات حرارتی باید از فرمول زیر محاسبات دقیقی انجام شود:
{jatex }V=dfrac{GPM(HR)*(PPM ) D * 60}{17/1}{/jatex}
در این فرمول ها موارد زیر را در نظر داشته باشید:
V: ظرفیت سختی گیر
D: درجه سختی آب
GPM : این رقم بسته به تجهیزات مورد استفاده در سیستم دارد . مثلا اگر در یک سیستم دیگ بخار و برج خنک کننده هر دو را با هم داشته باشیم مبنای ما در GPM دیگ بخار است. اما در سیستمی که چیلر ، دیگ آب گرم و برج خنک کننده داریم GPM برج خنک کننده است. حال GPM برج خنک کننده نیز بر اساس ظرفیت و نوع چیلر آن تعیین می شود.
مثلا برای چیلر های جذبی GPM برج بر 0.045 ضرب می شود در چیلر های تراکمی GPM برج ضرب در 0.03 می شود.
سیکل شستشو : این سیکل بر اساس کاربری ساختمان و تعداد ساعات کارکرد تجهیزات تعیین می شود و هم بصورت روزانه و هم هفتگی می تواند در نظر گرفته شود. سیکل شستشو آب زیادی معمولا به هدر می دهد از این رو بهتر است این سیکل طولانی باشد.
مثلا اگر تجهیزات تاسیساتی یک اداره به طول معمول 8 ساعت در روز کار می کنند و سیکل شستشو بصورت هفتگی در نظر گرفته می شود با احتساب یک روز به عنوان تعطیلی در هفته 48 ساعت کار می کند. بنابراین هر چه سیکل شستشو طولانی تر باشد ظرفیت سختی گیر هم بیشتر باید باشد.
مکان نصب سختی گیر اهمیت زیادی دارد. سختی گیر های رزینی را باید در محیطی سر بسته ، امن ، صاف و به دور از نور خورشید و سرما زیاد نصب شود. مکانی که سختی گیر نصب می شود باید تا حد زیادی به لوله کشی آب اصلی و فاضلاب اصلی نزدیک باشد. فاضلاب نباید بیش از 15 فوت با سختی گیر فاصله داشته باشد.
برای اتصال سختی گیر رزینی به فاضلاب از یک لوله پلاستیکی با سایز 1.2 اینچ استفاده می شود ولی اگر فاصله سختی گیر تا لوله کشی فاضلاب زیاد تر از 15 فوت باشد باید از لوله تخلیه سختی گیر 1 اینچ استفاده شود.
سختی گیر باید کاملا تراز نصب شود و پایه ها باید در مکان محکم و مطمئن قرار داده شوند. سپس باید لوله های ورودی و خروجی به دستگاه وصل شود. بعدا دریچه دسترسی بالای مخزن را باز کنید و بستر لازم را با رزین و شن آماده کنید.